Εμπειρογνώμονες μανιταριών, πηγαίνοντας σε ένα "ήρεμο κυνήγι" μέσαΑπρίλιος-Μάιος, γνωρίζουμε πολύ καλά ότι μπορούν να είναι ευχαριστημένοι με τους περισσότερους - εκπληκτικές πρωτογενείς άνοιξης με χαρακτηριστική εμφάνιση. Το μανιτάρι morel έχει μια σφικτή εφαρμογή στο πόδι του καπέλου με ένα περίεργο μοτίβο ανακούφισης. Ως σαπροφύτων, διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη φύση - καταστρέφει τα νεκρά υπολείμματα ζωντανών οργανισμών και τα μετατρέπει σε ανόργανες και απλές οργανικές ενώσεις.
Τύποι πρόσθετων
Σε κάθε ένα από τα τρία είδη αυτών των αξιόλογων δημιουργιώνη φύση είναι εγγενής ως κοινά χαρακτηριστικά (έχουν μια τσαλακωμένη επιφάνεια του καπακιού, κούφια μέσα, θεωρούνται ότι είναι βρώσιμα υπό όρους, μεγαλώνουν στη εύκρατη ζώνη) και χαρακτηριστικά χαρακτηριστικά.
Βρώσιμα Βρώσιμα (υπάρχουν ονόματα«Τακτική» και «πραγματική») - δεν είναι μόνο το πιο κοινό μέλος του γένους. Αυτός είναι μεγαλύτερο από ό, τι μερικά από τους συγγενείς του, μεγαλώνει σε ύψος από 6 έως 15-20 cm. Όταν μια σχετικά μεγάλη ποσότητα των βλαστικών και το καπάκι, μανιτάρια Morchella esculenta οποιαδήποτε αξιόλογη βάρος δεν έχει ως καρποφορία σώμα του είναι κούφια. Ερμητικά προσκολλημένα στην ωοειδή καπάκι πόδι ή ωοειδή-στρογγυλεμένο σχήμα έχει διαφορετικά χρώματα: ώχρα-κίτρινο, γκρι, καφέ. Στην επιφάνειά του είναι διατεταγμένες ακανόνιστα τραχύ σχήμα του κυττάρου, αόριστα μοιάζει με κηρήθρα.
Η κορυφή του Smurchok μεγαλώνει σε φυλλοβόλα καικωνοφόρα δάση, πιο συχνά σε όρνιθες και περιθώρια. Μπορεί να βρεθεί σε κήπους, περιβόλια και ακόμη και βουνά, αλλά σπάνια μπαίνει στο καλάθι των συλλεκτών μανιταριών. Η εξήγηση είναι απλή: στη φύση, αυτός ο τύπος morel δεν είναι συνηθισμένος. Μανιτάρια (φωτο), που φτάνουν τα 25-30 εκατοστά σε ύψος, έχουν ελαιόκαρφα κύτταρα.
Ο κωνικός κώνος μοιάζει πολύ με τον δικό τουέναν συνάδελφο με το όνομα "υψηλό". Το ίδιο επιμήκη-κωνικό σχήμα του πώματος, σφιχτά συνδεδεμένο με το πόδι, τις ίδιες πτυχές ή νευρώσεις στο πάνω μέρος που σχηματίζουν τα κύτταρα. Το μανιτάρι morel είναι κωνικό διακρίνεται από τα μικρότερα μεγέθη του σώματος των φρούτων και του χρωματισμού (κίτρινο-καφέ, μαύρο-καφέ, γκριζωπό-μαύρο). Είναι σπάνιο, προτιμά να αναπτύσσεται κοντά σε τέφρες, σκλήθρες και ασβέστη, καθώς και σε περιοχές όπου το ανώτερο στρώμα του εδάφους είναι διαταραγμένο (σε δρόμους, πλαγιές χαράδρων).
Πώς να μαγειρέψουν τα μανιτάρια
Για κατανάλωση σε τρόφιμα μόνο μικρά, όχιείχε το χρόνο να συσσωρεύονται τοξικές ουσίες. Τις περισσότερες φορές στο τραπέζι τους λάτρεις εμφανίζονται morels, τηγανισμένα σε βούτυρο, το οποίο δεν αποτελεί έκπληξη, επειδή παρασκευάζονται με παρόμοιο τρόπο, φαίνονται πολύ νόστιμο, εύγευστο και δεν αποπνέουν πολύ έντονη, λεπτή γεύση.
Μανιτάρι morel απαιτεί προετοιμασία γιαάμεση διαδικασία τηγανίσματος. Πρώτα απ 'όλα, συλλέγονται μανιτάρια πρέπει να καθαρίζονται από τα συντρίμμια και πλένεται προσεκτικά, έτσι ώστε τα κύτταρα δεν είχαν άμμο, μπορεί να χαλάσει όλη το γεύμα. Μανιτάρια, κομμένα σε φέτες, βουτηγμένα σε ζεστό νερό, βρασμένο για 5-10 λεπτά, πλαγιάζω σε ένα σουρωτήρι και το βάζουμε σε μια μικρή κατσαρόλα φωτιά. Για το τηγάνισμα 500 γραμ. Περισσότερων θα χρειαστεί να λιώσετε το βούτυρο σε ένα τηγάνι (περίπου 2 κουταλιές της σούπας). Στη συνέχεια, προσθέστε τα μανιτάρια, καρυκεύματα με αλάτι, πιπέρι και λίγο χυμό λεμονιού. Η εμφάνιση ενός φλοιού καφέ δείχνει την ολοκλήρωση της διαδικασίας μαγειρέματος.
