Η κρίση στην Καραϊβική είναι μια δύσκολη κατάσταση στον κόσμοΗ αρένα, η οποία δημιουργήθηκε το 1962 και συνίστατο σε μια ιδιαίτερα σκληρή αντιπαράθεση μεταξύ της ΕΣΣΔ και των Ηνωμένων Πολιτειών. Σε αυτή την κατάσταση, για πρώτη φορά πάνω από την ανθρωπότητα, ο κίνδυνος του πολέμου με τη χρήση πυρηνικών όπλων απειλεί. Η κρίση της Καραϊβικής του 1962 ήταν μια ζοφερή υπενθύμιση ότι με την έλευση των πυρηνικών όπλων, ο πόλεμος θα μπορούσε να οδηγήσει στην καταστροφή ολόκληρης της ανθρωπότητας. Αυτό το γεγονός είναι ένα από τα πιο λαμπρά γεγονότα του Ψυχρού Πολέμου.
Η κρίση στην Καραϊβική, τα αίτια της οποίας είναι κρυμμέναη αντιπολίτευση των δύο συστημάτων (καπιταλιστική και σοσιαλιστική), η αμερικανική ιμπεριαλιστική πολιτική, ο εθνικός απελευθερωτικός αγώνας των Λαών της Λατινικής Αμερικής, είχε το δικό της υπόβαθρο. Το 1959, το επαναστατικό κίνημα στην Κούβα κέρδισε. Ο Μπατίστα, ο δικτάτορας που ακολουθούσε τις φιλοαμερικανικές πολιτικές, ανατράπηκε και η πατριωτική κυβέρνηση με επικεφαλής τον Φιντέλ Κάστρο ήρθε στην εξουσία. Μεταξύ των υποστηρικτών του Κάστρου ήταν πολλοί κομμουνιστές, για παράδειγμα ο θρυλικός Τσε Γκεβάρα. Το 1960, η κυβέρνηση Κάστρο εθνικοποίησε αμερικανικές επιχειρήσεις. Φυσικά, η κυβέρνηση των ΗΠΑ ήταν εξαιρετικά δυσαρεστημένη από το νέο καθεστώς στην Κούβα. Ο Φιντέλ Κάστρο δήλωσε ότι ήταν κομμουνιστικές και καθιερωμένες σχέσεις με την ΕΣΣΔ.

Τώρα η Σοβιετική Ένωση έχει σύμμαχοκοντά στον κύριο εχθρό του. Οι κοινωνικές μεταρρυθμίσεις πραγματοποιήθηκαν στην Κούβα. Η οικονομική και πολιτική συνεργασία μεταξύ της ΕΣΣΔ και της Κούβας άρχισε. Το 1961, η αμερικανική κυβέρνηση κοντά στην Playa Chiron αποβίβασε στρατεύματα αποτελούμενα από τους αντιπάλους του Κάστρο που μετανάστευσαν από την Κούβα μετά τη νίκη της επανάστασης. Θεωρήθηκε ότι η αμερικανική αεροπορία θα χρησιμοποιηθεί, αλλά οι ΗΠΑ δεν το χρησιμοποίησαν, στην πραγματικότητα, οι ΗΠΑ έριξαν αυτά τα στρατεύματα στο έλεος της μοίρας. Ως αποτέλεσμα, τα προσγειωμένα στρατεύματα νίκησαν. Μετά από αυτό το περιστατικό, η Κούβα έκανε έκκληση για βοήθεια στη Σοβιετική Ένωση.
Στην κορυφή της ΕΣΣΔ τότε ήταν ο NS Khrushchev.

Μαθαίνοντας για το τι θέλουν βίαια οι ΗΠΑνα ανατρέψει την κυβέρνηση της Κούβας, ήταν έτοιμος για τα πιο δραστικά μέτρα. Ο Χρουστσιόφ πρότεινε τον Κάστρο να τοποθετήσει πυρηνικούς πυραύλους. Ο Κάστρο συμφώνησε σε αυτό. Το 1962, οι σοβιετικοί πυρηνικοί πυραύλοι εγκαταστάθηκαν κρυφά στην Κούβα. Τα αμερικανικά στρατιωτικά αεροσκάφη αναγνώρισης που πετούν πάνω στην Κούβα παρατήρησαν βλήματα. Αρχικά ο Χρουστσιόφ αρνήθηκε την παρουσία τους στην Κούβα, αλλά η κρίση στην Καραϊβική αυξήθηκε. Το αεροσκάφος αναγνώρισης πραγματοποίησε εικόνες πυραύλων, οι εικόνες αυτές παρουσιάστηκαν στην παγκόσμια κοινότητα. Από την Κούβα, οι πυρηνικοί πυραύλοι θα μπορούσαν να πετάξουν στις Ηνωμένες Πολιτείες. Στις 22 Οκτωβρίου, η κυβέρνηση των ΗΠΑ ανακοίνωσε τον ναυτικό αποκλεισμό της Κούβας. Η ΕΣΣΔ και οι ΗΠΑ επεξεργάστηκαν επιλογές για τη χρήση πυρηνικών όπλων. Ο κόσμος ήταν σχεδόν στα όρια του πολέμου. Οποιεσδήποτε σκληρές και εξευτελιστικές ενέργειες θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε τρομερές συνέπειες. Σε αυτή την κατάσταση, ο Κένεντι και ο Χρουστσόφ κατάφεραν να συμφωνήσουν.
Οι ακόλουθοι όροι έγιναν αποδεκτοί: Η ΕΣΣΔ απομακρύνει πυρηνικούς πυραύλους από την Κούβα, οι ΗΠΑ αφαιρούν πυρηνικούς πυραύλους από την Τουρκία (στην Τουρκία υπήρχαν αμερικανικά πυρηνικά όπλα, τα οποία μπορούσαν να φτάσουν στην ΕΣΣΔ) και εγκατέλειψαν μόνο την Κούβα. Σε αυτή την κρίση της Καραϊβικής έχει τελειώσει. Οι πυραύλοι απομακρύνθηκαν, ο αποκλεισμός των ΗΠΑ άρχισε. Η κρίση στην Καραϊβική είχε σημαντικές συνέπειες. Έδειξε πόσο επικίνδυνη μπορεί να είναι η κλιμάκωση μιας μικρής ένοπλης σύγκρουσης. Η ανθρωπότητα ξεκίνησε σαφώς να κατανοεί την αδυναμία να κερδίσει τους νικητές σε έναν πυρηνικό πόλεμο. Στο μέλλον, η ΕΣΣΔ και οι ΗΠΑ θα αποφύγουν την άμεση ένοπλη αντιπαράθεση, προτιμώντας οικονομικούς, ιδεολογικούς και άλλους μοχλούς. Οι χώρες που εξαρτώνται από τις Ηνωμένες Πολιτείες έχουν πλέον συνειδητοποιήσει τη δυνατότητα νίκης στον αγώνα εθνικής απελευθέρωσης. Για τις Ηνωμένες Πολιτείες, έχει πλέον καταστεί δύσκολη η διεξαγωγή ειλικρινής παρέμβασης σε χώρες των οποίων η κυβέρνηση δεν συντονίζει τα συμφέροντά τους με τα συμφέροντα των ΗΠΑ.

Διαβάστε περισσότερα: