Ζωγραφική "Παρίσι" και άλλα έργα του Κωνσταντίνου Κορόβιν

Γεννήθηκε στη Μόσχα το 1861) και επισκέπτοντας για πρώτη φορά τη γαλλική πρωτεύουσα το 1887, ο KA Korovin ερωτεύτηκε για πάντα την πανηγυρική αυτή πόλη και την τέχνη των ιμπρεσιονιστών. Μερικές φορές δημιουργεί την αίσθηση ότι στα μάτια του Κωνσταντίνου Αλεξέεβιτς υπήρχε πάντα μια θορυβώδης και χαρούμενη εικόνα - το Παρίσι. Ήρθε σε αυτόν το 1892, 1893, τότε επανειλημμένα κατά την πρώτη δεκαετία του ΧΧ αιώνα, και από το 1923 έζησε μέσα του. Η πόλη κατέλαβε τη φαντασία της ανά πάσα στιγμή.

Αφύπνιση των Παριζανών

Ο καλλιτέχνης κοιτάζει την πόλη από ψηλά. Αυτή είναι η εικόνα "Παρίσι". Πρωί "(1907). Χωρίς φώτα, η πόλη φωτίζεται μόνο από το πορτοκαλί στίγμα του ήλιου. Τα πάντα καλύπτονται με μια γκρίζα ομίχλη μέσω της οποίας οι τοίχοι, τα παράθυρα με γείσα, ένας στενός δρόμος με σπάνιους περαστικούς δύσκολα μπορούν να δουν. Έχουν καταιγίδες καπνού από τους σωλήνες. Όλα τα σπίτια έχουν χάσει τη σαφήνεια τους. Ζωγραφική "Παρίσι. Morning "δημιουργεί την εντύπωση της ψυχρότητας και της άβολης επαγγελματικής ζωής. Μια πολύ διαφορετική διάθεση προκαλείται από τα τοπία βράδυ και νύχτα του Παρισιού.

Απομνημονεύματα σύγχρονων για τον K. Korovin

Ήταν ένας χαρούμενος και γοητευτικός συνομιλητής πουοι ιστορίες του θα μπορούσαν να αιχμαλωτίσουν και ρομαντικές κυρίες Τουργκένεφ και τις θείες και τις γιαγιάδες τους. Ήταν η ψυχή και το αγαπημένο της κάθε εταιρείας. Αυτός ο τζόκερ με ένα χαρούμενο χαρακτήρα δεν κατάλαβε τυχαία το καλλιτεχνικό του χειρόγραφο. Κάθε ζωγραφική «Παρίσι» (1907, 1933) θα πει περισσότερα για τον ζωγράφο από όλες τις αναμνήσεις. Αργά το βράδυ και τη νύχτα ένα λαμπρό φως πλημμυρίζει τις πλατείες και τις λεωφόρους στις οποίες περπατούν οι Παριζιάνοι ή επιστρέφουν από θέατρα και εστιατόρια. Και πόσο καλό "Moulin Rouge" είναι η πηγή της χαράς και της απόλαυσης της θυελλώδους ζωής.

Τι αντίθεση χρώματα γεμίσει σφιχτά! Φωτεινό, φωτισμένο, όπως ο ήλιος, τα βραδινά φώτα, το πράσινο των δέντρων πλαισιώνεται από ένα κόκκινο μύλο, του οποίου τα πτερύγια είναι γεμάτα με φώτα. Η υπερμεγέθη πρόσοψη του αριστερού μέρους του κτηρίου συνδυάζεται αρμονικά με το πράσινο χρώμα των δέντρων και αντιπαραβάλλεται με την πλευρική πλευρά, ζωγραφισμένη σε ένα χαρούμενο κόκκινο χρώμα. Κάτω από την επίπεδη στέγη "Moulin Rouge" είναι αφόρητα φως από ένα τεράστιο αριθμό των φώτων. Αυτό το φως πλημμυρίζει, ελαφρώς εξασθενημένο, ολόκληρη την περιοχή μπροστά του. Είναι δύσκολο να δείτε τα περιγράμματα των ανθρώπων και των αυτοκινήτων. Το μαγευτικό, δημιουργημένο για διασκέδαση "Moulin Rouge" προσελκύει τον θεατή.

Βραδινή πόλη

Η εικόνα "Παρίσι μετά τη βροχή" είναι γεμάτη θλίψη και απογοήτευση. Οι γραμμές του Paul Verlaine ανακαλούνται ακούσια: «Ο ουρανός πάνω από την πόλη κλαίει, κραυγές και την καρδιά μου». Η πόλη είναι σκοτεινά, αμυδρά, μόλις ορατά περιγράμματα κορμών χωρίς φύλλωμα και σιλουέτες σπιτιών. Και δίπλα στην αντίθεση, μπορείτε να βάλετε μια νύχτα "Boulevard Paris", η οποία πηγαίνει στην απόσταση, όπου ανοίγει ένα απέραντο γαλάζιο ουρανό.

Τα λάμπει του golubeyut στο πεζοδρόμιο και το κάλυμμαμπλε-μαύρο χρώμα της άκρης των σπιτιών σε απόσταση. Από το φως των λαμπών δρόμου και των φώτων διαφήμισης σε μικρές καφετέριες, προσόψεις από κόκκινα τούβλα από σπίτια με φωτεινά παράθυρα, φωτεινά αυτοκίνητα στο πεζοδρόμιο είναι σαφώς ορατά. Παίζει με κόκκινες-χρυσές αποχρώσεις κάτω από το φως τους. Πριν από εμάς, για άλλη μια φορά, μια πόλη-διακοπές, μια πόλη των ονείρων, όπου κάθε άτομο θα χαρεί να περπατήσει, ειδικά αν έχει ένα σημειωματάριο για σκίτσα ή ένα καβαλέτο στα χέρια του.

Ρομαντικό του Παρισιού

Γεμάτη συναισθήματα και εξαιρετικά εκστασιακά συναισθήματαη διάθεση δημιουργεί εικόνες του Κ. Κορόβιν το βράδυ και το βράδυ το Παρίσι: ένα λαμπρό φως και αντανακλάσεις των φώτων του, ματαιοδοξία ή χαλαρή μετακίνηση κομψών περαστικών, τρεμοπαίζει αυτοκίνητα. Κοιτάμε την εικόνα και βλέπουμε το θέαμα όπως στη σκηνή, αν και ο καλλιτέχνης δεν έβαλε το σκηνικό αποτέλεσμα μπροστά του. Η πραγματική εικόνα του Παρισιού είναι εκπληκτική και φανταστική. Μια θέα από το παράθυρο ή από το μπαλκόνι ανοίγει μια θεατρική παράσταση ακριβώς στο δρόμο. Κάτι συμβαίνει συνεχώς σε αυτό. Μόνο ο καλλιτέχνης σταματά μπροστά μας μια στιγμή ομορφιάς.

Η ρομαντική κοσμοθεωρία του ζωγράφου μεταφέρεταιαπό τη δύναμη των χρωματικών αντιθέσεων. Το φθινόπωρο "Παρίσι" (1933) πλημμυρίζει με χρυσό φως. Το χρυσό-κόκκινο φύλλωμα σκιάζει στα δέντρα. Στο ασημένιο βραδινό ουρανό εμφανίζονται λιλά σκιές. Τα περιγράμματα των σπιτιών κρύβονται και διαλύονται, αλλά οι καφετέριες και τα εστιατόρια κάτω από τις τέντες φωτίζουν έντονα, πολλοί πεζοί διασχίζουν το δρόμο, τα αυτοκίνητα κινούνται ζωηρά, η ζωή είναι γεμάτη άγνωστες περιπέτειες και ξαφνικές ή προγραμματισμένες συναντήσεις.

Μετά την επόμενη βροχή

Και έβρεξε ξανά, αλλά τι χαρά έφερε! Το Παρίσι έχει πολλά πρόσωπα.

Πριν φανταστείτε το "Παρίσι μετά τη βροχή". Η φωτογραφία δύσκολα μπορεί να μεταφέρει όλες τις εορταστικές αποχρώσεις ενός έξυπνου δρόμου, την έλλειψη ρουτίνας σε όλα. Ο γαλαζοπράσινος ουρανός, όλα σε περίπλοκες αποχρώσεις, βάζει λάμψη στο πεζοδρόμιο. Αναμιγνύονται με το φως που προέρχεται από τις πολυάριθμες καφετέριες, αντανακλώντας τους τοίχους από τα κόκκινα πορτοκαλί τούβλα των σπιτιών. Τα παράθυρα, πλαισιωμένα από μπλε παντζούρια, λάμπουν με ζεστό χρυσό. Σε τρία κλασικά χρώματα: κόκκινο, κίτρινο και μπλε κατασκευάζεται η χρωματική κλίμακα της εικόνας. Μας κάνουν να θυμόμαστε τα αγαπημένα χρώματα της Αναγέννησης, που μεταφέρονται στον εικοστό αιώνα. Ο πίνακας "Παρίσι μετά τη βροχή" (συγγραφέας K. Korovin) αντικατοπτρίζει τη μουσική της ψυχής του καλλιτέχνη. Κάποια αόριστη γοητεία ζει σε αυτόν τον καμβά, μια νέα κατανόηση της ομορφιάς, της τρέλας και της γοητείας.

"Απόλυτη ακοή" για τα σημάδια της ζωής που επιτρέπονταιmaster για να δούμε τι άλλοι δεν παρατηρούν. Αυτό δεν μπορεί να μάθει. Αν δοθεί στον ζωγράφο από τη φύση, τότε μαζί με επιμέλεια και ικανότητες γεννιέται αριστουργήματα, τα οποία είναι πολλά στο K. Korovin.