Δομή φύλλου, εξωτερική και εσωτερική

Το φύλλο είναι το πλευρικό βλαστικό όργανο του βλαστού. Παίζει σημαντικό ρόλο στη ζωή του συνόλου των εγκαταστάσεων, τη δομή των φύλλων είναι τοποθετημένα έτσι ώστε να είναι σε θέση να προσαρμοστούν στις περιβαλλοντικές συνθήκες για την άσκηση των καθηκόντων του - φωτοσύνθεση, η εξάτμιση και το φυσικό αέριο ανταλλαγή, Guttation. Το φύλλο μπορεί να τροποποιηθεί και να είναι μία βελόνη (όπως κωνοφόρα) ή αγκάθι (κάκτους και barberry, κλπ). Οι εν λόγω μεταμόρφωση της πλευράς πυροβολεί αρχές βοηθούν τα φυτά να επιβιώσουν σε διάφορες κλιματικές ζώνες.

Η εξωτερική δομή του φύλλου εξαρτάται από τα φυτικά είδη. Έτσι, διακρίνετε τα απλά και πολύπλοκα φύλλα, τα φύλλα των πετρόνιων, των αέριων και των περιτυλιγμάτων. Σχεδόν όλα τα πλευρικά όργανα του βλαστού έχουν ένα διευρυμένο τμήμα - μια λεπίδα φύλλων, η οποία μπορεί να είναι ολόκληρη, διαχωρισμένη, λοβωμένη ή χωριστή. Το μίσχος, το οποίο το κύριο αφομοιωτικό όργανο είναι προσαρτημένο στο στέλεχος, μπορεί να είναι εντελώς απούσα, τότε λέγεται ότι το φύλλο είναι "καθιστική" ή bessheretish. Εάν η λεπίδα του φύλλου περιβάλλει εντελώς το στέλεχος, τότε είναι ένα συστροφικό πλευρικό όργανο του βλαστού. Οι αγγειόσπερμες με φύλλα μίσχων έχουν σπαράγγια που προστατεύουν τα νεαρά φύλλα και τους μασχαλιαίους οφθαλμούς.

Μορφολογική δομή του φύλλου αποδεικνύει επίσηςτην παρουσία απλών και σύνθετων μορφών. Το κύριο όργανο αφομοίωσης ενός φυτού ονομάζεται απλό εάν έχει ένα μίσχο και ένα φύλλο πλάκας, τα οποία πέφτουν εντελώς (σφενδάμι, λιλά, ιτιά). Τα σύνθετα φύλλα έχουν 1 μίσχο και μερικές λεπίδες φύλλων που μπορούν να πέσουν ξεχωριστά (καρυδιά, καστανιά, τέφρα).

Η εσωτερική δομή του φύλλου είναι πανομοιότυπηφυτά. Το έλασμα επάνω και κάτω καλύπτεται με ένα στρώμα επιδερμίδας, το οποίο σχηματίζει το δέρμα. Μερικοί εκπρόσωποι της χλωρίδας στο ανώτερο δέρμα μπορεί να έχουν τρίχες, επιδερμίδες ή κερί. Αυτές είναι όλες οι προστατευτικές συσκευές που εμποδίζουν την υπερθέρμανση, τα εγκαύματα, την υπερβολική εξάτμιση του νερού. Ο περιφραγμένος ιστός των περισσότερων φυτών, στην κάτω πλευρά του φύλλου, έχει ανοίγματα που μοιάζουν με σχισμές - τα στομάτα, τα οποία έχουν δύο κύτταρα κλεισίματος. Τα αέρια και οι υδρατμοί περνούν διαμέσου της στοματοειδούς συσκευής, τόσο στο πλευρικό όργανο της βολής όσο και προς το εξωτερικό.

Η κυτταρική δομή του φύλλου, υποδεικνύει την παρουσία τουο κύριος ιστός είναι η μεσόφυλλος, η οποία υποδιαιρείται σε σπογγώδες και παλιδοειδές (στήλη) παρεγχύμα. Οι δομικές μονάδες του κυλινδρικού ιστού περιέχουν μια τεράστια ποσότητα χλωροπλαστών, οι οποίες μπορούν να κινηθούν πέρα ​​από το ηλιακό φως. Οι κυψέλες είναι πολύ κοντά το ένα στο άλλο, υπάρχει η φωτοσύνθεση. Ο σπογγώδης ιστός σχηματίζεται από στοιχειώδη ζωντανά σωματίδια, τα οποία έχουν ακανόνιστο σχήμα, μεγάλη ποσότητα ενδοκυτταρικής ουσίας και είναι πολύ χαλαρά συσκευασμένα. Συμμετέχει, αλλά όχι τόσο ενεργός όσοτο παρεισφαίνιο, στην αφομοίωση, καθώς και στους χώρους του αέρα, υπάρχει ανταλλαγή αερίων. Επίσης στο φυλλάδιο υπάρχουν οι φλέβες, οι οποίες χρησιμεύουν ως αγγεία, που συμμετέχουν στο μεταβολισμό. Μέσα από αυτά το νερό με μεταλλικές ουσίες πηγαίνει στα κύτταρα του πλευρικού οργάνου του βλαστού και από το ίδιο το φύλλο αφαιρεί τις οργανικές ενώσεις που σχηματίζονται κατά τη διάρκεια της φωτοσύνθεσης. Επίσης, οι μεγάλες φλέβες περιβάλλονται από ινώδεις δεσμίδες που σχηματίζονται από μηχανικό ιστό και δίνουν δύναμη στο φυλλάδιο.

Έτσι, η δομή του φύλλου είναι πολύ περίπλοκη καιλόγω των λειτουργιών που εκτελούνται από αυτό το σώμα - αφομοίωση, ανταλλαγή αερίων, ένεση και εξάτμιση. Επίσης, εκτός από τον κύριο, το φύλλο μπορεί να εκτελέσει πρόσθετες λειτουργίες - προστασία (τσιμπήματα), παροχή ουσιών (ζυγοί βολβών) και φυτική αναπαραγωγή.