Μέθοδος εξισορρόπησης

Μέθοδος εξισορρόπησης στην οικονομική ανάλυσηθεωρείται η πιο κοινή και παραδοσιακή. Συντελείται μέσω ενός ειδικού συστήματος. Κατά την εφαρμογή του σχεδιασμού αυτής της μεθόδου, συντάσσεται ένας ειδικός πίνακας - ένας ισολογισμός. Αναφέρεται η διαθεσιμότητα πόρων και οι πηγές παραλαβής τους με τους όγκους και τις κατευθύνσεις της αίτησής τους. Ο οικονομικός ρόλος των ισορροπιών είναι πολύ διαφορετικός. Διαθέτουν διάφορες λειτουργίες, αναπτύσσονται για την επίλυση πολλών προβλημάτων, εφαρμόζονται σε διάφορους κλάδους της οικονομικής δραστηριότητας. Χρησιμοποιούνται επίσης σε στατιστικές, προβλέψεις, λογιστικά και άλλα πεδία.

Μέθοδος ισορροπίας σχεδιασμού και πρόβλεψηςσας επιτρέπει να συνδέσετε τις ανάγκες και τους πόρους μέσα στην κοινωνική παραγωγή στο σύνολό της. Μαζί με αυτό, συντονίζεται η ανάπτυξη των παρακείμενων βιομηχανιών και βιομηχανιών, η αναλογικότητα και η αλληλεπίδραση όλων των συνιστωσών της εθνικής οικονομίας. Η μέθοδος του υπολοίπου επιτρέπει την ανίχνευση αχρησιμοποίητων αποθεμάτων, για να αποκαλυφθούν οι δυσανάλογες διαφορές. Επιπλέον, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον εντοπισμό και την αιτιολόγηση νέων αναλογιών. Τα υπόλοιπα που χρησιμοποιούνται για την πρόβλεψη και τον προγραμματισμό χωρίζονται σε τρεις ομάδες: αξία, υλικό και εργασία.

Οι υλικές σχέσεις χαρακτηρίζονταιτη χρήση και την παραγωγή ορισμένων τύπων υλικών, πρώτων υλών (μέταλλο, καύσιμο, ενέργεια και άλλα), εξοπλισμό, εγκαταστάσεις παραγωγής, πάγια περιουσιακά στοιχεία κ.ο.κ. Η ανάπτυξή τους πραγματοποιείται σε φυσικές μονάδες, αξία και υπό όρους-φυσική έκφραση. Τα ισοζύγια υλικών περιλαμβάνουν δύο μέρη. Ο πρώτος - πόρος - αντικατοπτρίζει τους δείκτες με τους οποίους πραγματοποιούνται τα χαρακτηριστικά των πόρων σύμφωνα με όλες τις πηγές εισοδήματος. Το δεύτερο μέρος - κατανομή - αντικατοπτρίζει την κατεύθυνση της χρήσης. Και τα δύο μέρη πρέπει να είναι ίσα.

Η μέθοδος του υπολοίπου, η οποία χαρακτηρίζει την παρουσία,την εφαρμογή και τη διανομή καυσίμων, αναπτύσσεται τόσο στον νέο υπολογισμό για τα υπό όρους καύσιμα όσο και στον φυσικό υπολογισμό. Το τμήμα των πόρων αντανακλά τους τύπους και τις ομάδες πρώτων υλών (υλικά). Το κατανεμητικό μέρος του ισοζυγίου καυσίμων και ενέργειας αντικατοπτρίζει την κατανάλωση ενέργειας και καυσίμων σύμφωνα με τις περιοχές-στόχους της εφαρμογής τους. Έτσι, προσδιορίζεται το συνολικό μέγεθος και η δομή της κατανάλωσης και της παραγωγής ενέργειας στη χώρα ως σύνολο και εντοπίζονται οι οδηγίες για την εφαρμογή τους.

Χρησιμοποιείται η μέθοδος υπολογισμού του κόστους βάσει υπολοίπουαντικατοπτρίζουν τη διαμόρφωση του εισοδήματος λαμβάνοντας υπόψη όλες τις πηγές παραλαβής και διανομής τους σύμφωνα με τις οδηγίες χρήσεως. Αυτό δείχνει την κίνηση των οικονομικών πόρων, τις αναλογίες, τους οικονομικούς δεσμούς, καθώς και τη διαδικασία χρήσης και παραγωγής κρατικών εσόδων, επιχειρήσεων και πληθυσμού μέσω της έκφρασης αξίας. Ο κεντρικός τόπος αυτού του συστήματος ανατίθεται στο ισοζύγιο πληρωμών. Περιγράφει τις ξένες οικονομικές πράξεις του κράτους για μια συγκεκριμένη περίοδο. Για την κατάρτιση του, αναπτύχθηκε ένα ειδικό πρόγραμμα, το οποίο είναι τυποποιημένο για όλες τις χώρες.

Η μέθοδος υπολοίπου, η οποία αντικατοπτρίζει την αναπαραγωγήτο εργατικό δυναμικό, χρησιμοποιείται για τον προσδιορισμό της διαθεσιμότητας των πόρων εργασίας και της ανάγκης για αυτούς σύμφωνα με τους κλάδους, μορφές ιδιοκτησίας, σφαίρες της εθνικής οικονομίας. Έτσι, γίνεται δυνατή η μελέτη της σύνθεσης των πόρων εργασίας λαμβάνοντας υπόψη τις κοινωνικές ομάδες, καθώς και τον προσδιορισμό των αποθεμάτων εργασίας. Η κεντρική θέση στη δομή αποδίδεται στην ενοποιημένη ισορροπία των πόρων εργασίας. Περιλαμβάνει δύο μέρη.

Το πρώτο μέρος αντανακλά την αριθμητική ισχύ καιτη διαθεσιμότητα εργατικών πόρων, στη δεύτερη - την κατεύθυνση της εφαρμογής τους σύμφωνα με τους τομείς και τους κλάδους της εθνικής οικονομίας, τους τύπους απασχόλησης, τις κοινωνικές ομάδες και τις μορφές ιδιοκτησίας.