Μια σύντομη βιογραφία του Μ. Γκόρκυ, που προκαλεί σεβασμό
Το 1869, στις 14 Μαρτίου, ένας συγγραφέας γεννήθηκε στο Nizhny Novgorod, του οποίου το ψευδώνυμο ήταν ο Maxim Gorky. Το πραγματικό του όνομα είναι ο Alexei Maksimovich Peshkov.
Μ. Γκόρκι: βιογραφία, σύντομη ιστορία ζωής ενός ενδιαφέροντος ατόμου
Έχασε πολύ νωρίς τους γονείς του, έτσι όλαη παιδική ηλικία και η νεολαία έζησαν με τον παππού του Kashirin Vasily. Ο παππούς του πέθανε όταν ο Αλεξέι ήταν 19 ετών, μετά από τον οποίο ο μελλοντικός συγγραφέας πήγε να ταξιδέψει στη Ρωσία, θέλοντας να βρει ιδέες για τη δημιουργία ενδιαφέρουσες ιστορίες.
Νεολαία του συγγραφέα
Βιογραφία του Μ. Ο Γκόρκυ, όπως και η ζωή, είναι πολύ περίπλοκος. Μετά την εγγραφή του στο σχολείο, μετά από 2 χρόνια αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σχολείο. Αυτό οφείλεται στο θάνατο της μητέρας μου και στην πλήρη καταστροφή του παππού μου. Μετά από αυτό, ο μελλοντικός συγγραφέας έπρεπε να γίνει υποδηματοποιός, να εργαστεί σε ένα σχέδιο και να εικονογραφήσει τη μελέτη. Τα επόμενα χρόνια, όλες οι απόπειρες επανέναρξης των σπουδών απέτυχαν. Οι σοβαρές αποτυχίες στη ζωή σχεδόν οδήγησαν στο γεγονός ότι σχεδόν αυτοκτόνησε. Η βιογραφία του Μ. Γκόρκυ στη νεολαία του μιλάει για τη σοβαρότητα και την ανυπαρξία του να είναι. Κατά τα έτη ταξιδιού είδε πολλά και δούλεψε σε εντελώς διαφορετικές σφαίρες δραστηριότητας.
Κατά τα χρόνια της περιπλάνησης και της περιπλάνησης πέτυχεγια να εξοικειωθούν με τον συγγραφέα V. Korolenko, ο οποίος βοήθησε στη βελτίωση του έργου του M. Gorky. Η πρώτη ιστορία του Αλεξέι εμφανίστηκε στην εφημερίδα "Καβάζκα", ονομάστηκε "Makar Chudra". Έτσι, σε 24 χρόνια ο συγγραφέας έγινε γνωστός στους ανθρώπους κάτω από το ψευδώνυμο Maxim Gorky.
Ο ρόλος του V. Korolenko στη ζωή του συγγραφέα
Από το 1892, η βιογραφία του Μ. Ο Γκόρκι άρχισε να αναπτύσσεται πολύ πιο επιτυχημένα. Ήταν από αυτή τη στιγμή, ο κύριος βοηθός και μέντορας ήταν ο V. Korolenko. Βοήθησε στη δημοσίευση των επακόλουθων ιστοριών του Μαξίμ. Ήταν ο Vladimir Galaktionovich που του έδωσε συστάσεις και μίλησε για τον συγγραφέα σε διάφορους εκδοτικούς οίκους. Από το 1893 έως το 1895, δημοσιεύθηκαν περισσότερες από επτά από τις ιστορίες του Gorky. Όλα αυτά δημοσιεύθηκαν για πρώτη φορά στον Τύπο του Βόλγα.
Μετά τη δημοσίευση των ιστοριών, η βιογραφία του Μ. Ο Gorky έλαβε μια νέα εξέλιξη: εισήλθε σε μόνιμη δουλειά στην εφημερίδα Samara, όπου δημοσιεύθηκε καθημερινά υπό τον τίτλο «Επ 'αυτού». Αλλά υπέγραψε μόνο το ψευδώνυμο του Ιεχιτέλι Χλαμύδη. Το πρώτο βιβλίο ("Δοκίμια και ιστορίες"), που γράφτηκε σε δύο τόμους, δημοσιεύθηκε όταν ο Μάξιμ ήταν ήδη 30 ετών. Και της άρεσε πολύ οι κριτικοί, οπότε ο Gorky άρχισε να γράφει το μυθιστόρημα "Foma Gordeyev". Εκείνη την εποχή έγινε αναγνωρίσιμος συγγραφέας: τώρα αναγνωρίστηκε ως ένας από τους καλύτερους και διάσημους συγγραφείς εκείνης της εποχής.
Τότε ο Gorky πήγε στο δράμα και έγραψε δύοτα πιο διάσημα έργα - "Mieshes" και "At the bottom", τα οποία έλαβαν μια ασυνήθιστα μεγάλη επιτυχία, αλλά ταυτόχρονα προκάλεσαν την εμφάνιση αντικυβερνητικού κοινού. Ο Γκόρκυ συνελήφθη επανειλημμένα και τέθηκε υπό κράτηση και ήταν επίσης ένας από τους πιο δραστήριους συμμετέχοντες στο επαναστατικό κίνημα. Το 1905 ο συγγραφέας φυλακίστηκε για έξι μήνες για να καλέσει τους ανθρώπους να ανατρέψουν την κυβέρνηση. Αλλά απελευθερώθηκε λόγω της πίεσης της κοινωνίας. Ένα από τα πιο "σκανδαλώδη" έργα του Gorky είναι το μυθιστόρημα "Η μητέρα", το οποίο γράφτηκε το 1906, στο ύψος της επανάστασης.
Μετά τη δημοσίευση της ιστορίας, ο Μαξίμ έζησε επτά χρόνιαΕυρώπη. Στη συνέχεια, το 1913, επέστρεψε ξανά στη Ρωσία και έγραψε πολλά ακόμα ενδιαφέροντα έργα. Μετά την επανάσταση, η σταδιοδρομία του ανέβηκε. Από το 1934 έως το 1936, ο Μάξιμ Γκόρκι ήταν επικεφαλής της Ένωσης Συγγραφέων της Σοβιετικής Ένωσης. Ο συγγραφέας πέθανε στις 68 ετών, έχοντας ζήσει μια αρκετά πλούσια και ενδιαφέρουσα ζωή.
