Παλάτι των Σοβιέτ - ημιτελή έργο της εποχής της ΕΣΣΔ

Ένα από τα πιο μεγαλεπήβολα κατασκευαστικά έργα της ΕΣΣΔ είναι το ημιτελές Παλάτι των Σοβιέτ, το οποίο προσπάθησε να ανεγερθεί στη δεκαετία του '30 και του '50. Ο σκοπός της κατασκευής του ήταν να αποδείξει τη δύναμη και το μεγαλείο του σοσιαλισμού.

Έναρξη εργασίας

Για πρώτη φορά η ιδέα της οικοδόμησης ενός παρόμοιου κτιρίουκλίμακα εμφανίστηκε το 1922 κατά τη διάρκεια του πρώτου Συνεδρίου Σοβιέτ. Ο σκοπός της κατασκευής ήταν να δείξει το μεγαλείο της πόλης, να επισημάνει ότι είναι το κέντρο του κόσμου, να δημιουργήσει μια ενιαία σύνθεση πολυώροφων κτιρίων στο κέντρο της πρωτεύουσας. Το Παλάτι των Σοβιέτ δεν οικοδομήθηκε ποτέ, αλλά χάρη σε αυτό το σχέδιο, η οικιακή αρχιτεκτονική άρχισε να αναπτύσσεται ενεργά, εμφανίστηκε μια νέα κατεύθυνση, η οποία ονομάστηκε "σταλινικός κλασσικισμός".

Το 1931 χαρακτηρίστηκε από ένα μεγάλοδιεθνή ανταγωνισμό, στόχος του οποίου ήταν να εντοπίσει τα καλύτερα αρχιτέκτονες και ο σχεδιασμός του ίδιου του κτιρίου, η οποία θα γίνει το κέντρο της πόλης της Μόσχας. Παλάτι των Σοβιέτ ανέλαβε όχι μόνο την κατασκευή του μνημείου στην οροφή από τα μεγαλύτερα κτίρια της πόλης, αλλά και το περιβάλλον του μεγαλοπρεπή κτίρια της, που υποτίθεται ότι δείχνουν το μεγαλείο της εξουσίας και να χτυπήσει τη φαντασία των απλών πολιτών.

Εκτός από τους επαγγελματίες, συμμετοχή στο διαγωνισμόαποδεκτοί και απλοί πολίτες, καθώς και το έργο αρχιτεκτόνων από άλλα κράτη. Ωστόσο, τα περισσότερα από τα έργα δεν πληρούσαν τις απαιτήσεις ή δεν ανταποκρίθηκαν στην ιδεολογία της χώρας, οπότε ο διαγωνισμός συνεχίστηκε μεταξύ πραγματικών υποψηφίων πέντε ομάδων, μεταξύ των οποίων και ο Β. Ι.

Για δύο χρόνια του διαγωνισμού, οι συμμετέχοντες δημιούργησανπερισσότερα από 20 έργα. Τα αποτελέσματα του διαγωνισμού ανακοινώθηκαν στις 10 Μαΐου 1933, όταν η επιτροπή αποφάσισε να δεχτεί το έργο του Β. Ιωάννη, αλλά και να χρησιμοποιήσει τις καλύτερες τεχνικές και τμήματα των έργων άλλων αρχιτεκτόνων, σχεδιάζοντας τους να εργαστούν για το οικοδομικό έργο.

Κατασκευή και πόλεμος

Το 1939 ήταν η αρχή της κατασκευής. Το επόμενο συνέδριο του κόμματος αποφάσισε να το ολοκληρώσει το 1942, αλλά αυτό δεν επρόκειτο να ολοκληρωθεί.

Φυσικά, το σχέδιο ήταν μεγαλοπρεπές. Εκτός από το γεγονός ότι το Ανάκτορο των Σοβιέτ της ΕΣΣΔ επρόκειτο να ανέλθει στα 420 μέτρα ύψος, το ύψος των εσωτερικών οροφών του έπρεπε να είναι περίπου 100 μέτρα. Η αίθουσα όπου οι συνεδρίες του Ανώτατου Συμβουλίου σχεδίαζαν να φιλοξενούν (σύμφωνα με το σχέδιο) 21.000 άτομα, αλλά μια μικρή αίθουσα θα μπορούσε να φιλοξενήσει 6.000 επισκέπτες.

Ο κύριος αρχιτέκτονας δεν ήταν ενθουσιασμένος με το γεγονός ότιτο κτίριο θα πρέπει να εγκαταστήσει ένα άγαλμα του Λένιν, καθώς η αρχιτεκτονική του κτηρίου θα εξασθενεί αμέσως δίπλα στην μεγαλοπρέπεια του ηγέτη. Ωστόσο, υπό την πίεση των συν-συγγραφέων του έργου, έπρεπε να δώσει.

Η κατασκευή άρχισε χωρίς προβλήματα, αλλά μετην αρχή του πολέμου αναστάλησαν όλα τα έργα. Με την πάροδο του χρόνου, το Παλάτι των Σοβιέτ έμεινε χωρίς μεταλλικό πλαίσιο. Κατασχέθηκε για τις ανάγκες της βιομηχανίας, η οποία εκείνη τη στιγμή είχε απόλυτη ανάγκη από μέταλλο.

Μετά το τέλος του πολέμου, όλοι οι πόροι που διατέθηκαν για την κατασκευή του κτηρίου χρησιμοποιήθηκαν για την ανοικοδόμηση της χώρας, οπότε η κατασκευή δεν ξεκίνησε.

Μετά το θάνατο του Στάλιν, το καθεστώς του υποβλήθηκε σε σκληρήκριτική, στην πραγματικότητα, όπως το ίδιο το έργο κατασκευής. Ως εκ τούτου, Khrushchev αποφάσισε να διοργανώσει έναν διαγωνισμό για ένα νέο έργο και έναν αρχιτέκτονα. Ωστόσο, δεν υπήρχε τίποτα ενδιαφέρον και νέο διαγωνισμό, οπότε η κατασκευή δεν συνεχιζόταν.

Μέχρι σήμερα, από την μεγαλοπρεπή κατασκευή όλωνΜόνο το ίδρυμα στο οποίο βρίσκεται σήμερα ο καθεδρικός ναός του Χριστού Σωτήρος παραμένει. Η δεξαμενή του κτιρίου Το παλάτι των Σοβιέτ, το οποίο βρίσκεται κάτω από το ναό, περιέχει πολλές κινήσεις και μυστικά, αλλά δεν είναι τόσο εύκολο να φτάσουμε εκεί όπως θα θέλαμε.