Νόμος για την προστασία του ανταγωνισμού
Επί του παρόντος στην επικράτεια της πλειοψηφίαςοι ανεπτυγμένες χώρες έχουν οικονομία της αγοράς. Η βασική προϋπόθεση για την εξασφάλιση της αποτελεσματικής λειτουργίας του είναι η ελευθερία του ανταγωνισμού. Αυτό το καθήκον επιλύεται σε κρατικό επίπεδο.
Ο ανταγωνισμός είναι ένας ανταγωνισμός μεταξύ των παραγόντων,γεγονός που αποκλείει το ενδεχόμενο ένα από αυτά να επηρεάσει μονομερώς τους όρους του εμπορίου στο κατάλληλο επίπεδο της αγοράς.
Προκειμένου οι οργανώσεις να αποκτήσουν τις απαραίτητεςοι δυνατότητες λειτουργίας τους, τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις τους καθορίζονται σε νομικά έγγραφα. Ο νόμος για την προστασία του ανταγωνισμού επικεντρώνεται στην πρόληψη των μονοπωλιακών δραστηριοτήτων. Επιπλέον, περιέχει ρήτρες που εμποδίζουν τον αθέμιτο ανταγωνισμό και αντισταθμίζουν τον ανταγωνισμό μεταξύ οργανισμών εκ μέρους της κυβέρνησης και της κυβέρνησης.
Ο τομέας της οικονομίαςδραστηριότητες ρυθμίζονται αυστηρά από το νόμο. Το σημαντικότερο και θεμελιώδες νομικό έγγραφο είναι ο ομοσπονδιακός νόμος για την προστασία του ανταγωνισμού. Ο ευσυνείδητος ανταγωνισμός μεταξύ των οντοτήτων συζητείται επίσης στο νόμο περί ανωνύμων εταιρειών, σχετικά με την επιχειρηματικότητα.
Ο νόμος για την προστασία του ανταγωνισμού περιλαμβάνει 10κεφάλαια, τα οποία χωρίζονται σε 54 άρθρα. Ας προσπαθήσουμε να εξετάσουμε τα βασικά σημεία αυτού του νομικού εγγράφου. Το πρώτο κεφάλαιο περιγράφει τις γενικές διατάξεις του νόμου. Δηλαδή, περιέχει τις βασικές έννοιες (για παράδειγμα, "χρηματοοικονομική οργάνωση", "αγαθά" και πολλά άλλα), ο ορισμός του σκοπού και του αντικειμένου του νόμου. Το πρώτο κεφάλαιο προσδιορίζει επίσης τη συνοχή των δράσεων των οργανώσεων και των επιχειρήσεων.
Ο νόμος για την προστασία του ανταγωνισμού περιλαμβάνει το δεύτεροένα κεφάλαιο που αποσκοπεί στη ρύθμιση του αθέμιτου ανταγωνισμού και της μονοπωλιακής δραστηριότητας. Συγκεκριμένα, περιέχει άρθρα που αποκλείουν τη δυνατότητα κατάχρησης δεσπόζουσας θέσης. Επίσης, το δεύτερο κεφάλαιο του νόμου ρυθμίζει το επιτρεπτό των «κάθετων» συναλλαγών και συμφωνιών.
Το τρίτο κεφάλαιο περιέχει απαγόρευση του περιορισμού τουυγιή ανταγωνισμό από τις εκτελεστικές αρχές, καθώς και από την τοπική αυτοδιοίκηση. Καθορίζει επίσης τις απαιτήσεις του αντιμονοπωλίου για την αίτηση για τιμές τιμών προϊόντων, καθώς και για υποβολή προσφορών. Το τρίτο κεφάλαιο ρυθμίζει τις ιδιαιτερότητες της σύναψης συναλλαγών και συμβάσεων με διάφορους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς.
Το πέμπτο κεφάλαιο αναφέρει τους νομικούς περιορισμούςδημοτικές και κρατικές προτιμήσεις. Το έκτο κεφάλαιο ρυθμίζει τις εξουσίες και τις λειτουργίες των αντιμονοπωλιακών φορέων. Το έβδομο κεφάλαιο υποδεικνύει την υποχρεωτική κρατική επιρροή στην οικονομική συγκέντρωση που δημιουργείται στον τομέα της προστασίας της αντιπαλότητας μεταξύ των οντοτήτων.
Ο νόμος για την προστασία του ανταγωνισμού περιλαμβάνειτο όγδοο κεφάλαιο, το οποίο είναι το πιο σημαντικό σε αυτό το νομικό έγγραφο. Καθορίζει την υποχρεωτική εκτέλεση των εντολών και αποφάσεων των αντιμονοπωλιακών φορέων. Επίσης στο κεφάλαιο προσδιορίζεται η ευθύνη για παραβίαση σημείων του εξεταζόμενου νομικού εγγράφου και προϋπόθεση για την υποχρεωτική κατανομή των οργανώσεων.
Το ένατο κεφάλαιο καθορίζει τη διαδικασία εξέτασηςυποθέσεις που αφορούν πλήρη ή μερική παραβίαση του αντιμονοπωλιακού νόμου. Το δέκατο κεφάλαιο του νομικού εγγράφου περιέχει τις τελικές διατάξεις του νόμου. Επίσης ρυθμίζει το χρονικό σημείο της έναρξης ισχύος του εν λόγω εγγράφου.
Ας συνοψίσουμε. Ο νόμος 135 του ομοσπονδιακού νόμου για την προστασία του ανταγωνισμού αποσκοπεί, πρώτον, στην αποτροπή της μονοπωλιακής δραστηριότητας των οργανισμών. Οι προϊστάμενοι ρυθμίζουν επίσης τους όρους ανταγωνισμού μεταξύ οικονομικών οντοτήτων. Σε μια οικονομία της αγοράς, αυτό το νομικό έγγραφο είναι πολύ σημαντικό και σημαντικό.
