Διαφορετικοί τύποι λειχήνων στους ανθρώπους

Σχεδόν όλοι οι τύποι λειχήνων στους ανθρώπους φέρουν μολυσματικόχαρακτήρα και συνδέονται με τις δραστηριότητες ενός πολύ συγκεκριμένου τύπου παθογόνων μικροβίων. Αυτή η φλεγμονώδης δερματική ασθένεια χαρακτηρίζεται από εξασθένηση της χρώσης, κνησμό, κλιμάκωση. Όλοι οι τύποι λειχήνων στους ανθρώπους (η φωτογραφία επιδεικνύει διαφορές μεταξύ των ποικιλιών) καθιστούν αναγκαία τη διαβούλευση με έναν δερματολόγο. Ορισμένες μορφές μεταδίδονται μέσω της αφής. Επίσης, ανάλογα με την ποικιλία των λειχήνων και του παθογόνου της, οι μέθοδοι θεραπείας διαφέρουν. Ας δούμε τους τύπους και τα χαρακτηριστικά της θεραπείας τους.

Τύποι λειχήνων στους ανθρώπους: παθογόνοι παράγοντες, γενικές αρχές θεραπείας

Ο ασθενής πρέπει να είναι απομονωμένος, τα τοπικά φάρμακασε συνδυασμό με κεφάλαια που αποσκοπούν στη βελτίωση της ασυλίας. Οι γενικές αρχές είναι δύσκολο να απαριθμηθούν, δεδομένου ότι σε μεμονωμένες περιπτώσεις συνταγογραφείται ατομική θεραπεία. Σκουπίστε τις περιοχές του προσβεβλημένου δέρματος με θεραπευτικές λύσεις, οι οποίες θα διορίσουν έναν δερματολόγο, θα πρέπει να τακτικά. Απαιτείται επίσης προσεκτική υγιεινή. Οι λαϊκές θεραπείες χρησιμοποιούνται καλύτερα όχι ως αυτο-θεραπεία, αλλά ως προσθήκη στα φάρμακα που συνταγογραφούνται από γιατρό. Τα μανιτάρια που προκαλούν ορισμένους τύπους λειχήνων στους ανθρώπους μπορούν να επηρεάσουν τόσο τους ανθρώπους όσο και τα ζώα. Τέτοιες μορφές της ασθένειας μπορούν να μεταδοθούν από ζώα σε ανθρώπους. Οι περισσότεροι μύκητες είναι ανθρωποειδείς, επηρεάζουν μόνο τους ανθρώπους. Σε σπάνιες περιπτώσεις, υπάρχουν γεωφυσικά παθογόνα που ένα άτομο μπορεί να μολυνθεί με επαφή με το έδαφος.

Ο βασικός παράγοντας της μόλυνσης στερείται - αποτυχία στοανοσοπροστασία του σώματος. Ο αιτιολογικός παράγοντας έχει την ευκαιρία να ξεκινήσει να πολλαπλασιάζεται στην επιφάνεια του δέρματος, τροφοδοτώντας την κερατίνη που περιέχεται σε αυτό. Διαφορετικοί τύποι λειχήνων στους ανθρώπους έχουν διαφορετικά συμπτώματα. Εξαρτάται από τον τύπο του παθογόνου παράγοντα, καθώς και από την ανταπόκριση του ανθρώπινου σώματος στις ζωτικές του λειτουργίες. Τέτοιου είδους στερήσεις ανθρώπων, όπως έρπητα ζωστήρα ή ροζ, προκαλούνται από ιούς. Μπορούν να παραμείνουν στο σώμα για μεγάλο χρονικό διάστημα και να αρχίσουν να πολλαπλασιάζονται μόνο μετά την αποδυνάμωση της ανοσίας.

Ροζ ζιγκίρα

Η ασθένεια αυτή χαρακτηρίζεται από την εμφάνισηξεφλούδισμα ροζ ή ανοιχτόχρωμες κηλίδες στο δέρμα. Το μέγεθός τους είναι από δύο έως τρία χιλιοστά έως αρκετά εκατοστά. Η σύγχρονη επιστήμη δεν έχει ακόμη καθορίσει την ακριβή αιτία της εμφάνισής της - υπάρχουν μόνο υποθέσεις. Μερικοί από αυτούς συνδέουν την εμφάνιση αυτής της στέρησης με ιούς. Η ασθένεια συνοδεύεται από μια αδύναμη φαγούρα του δέρματος. Οι κηλίδες εμφανίζονται συνήθως στις πλευρές, στους ώμους, στην κοιλιά, στην πλάτη. Αυτός ο τύπος λειχήνων περνάει ανεξάρτητα, δεν υπάρχει λόγος να αντιμετωπιστεί με συγκεκριμένα φάρμακα. Ένας δερματολόγος μπορεί να συνταγογραφήσει ένα αντιισταμινικό εάν υπάρχει σοβαρός κνησμός, και επίσης συνιστούν τον περιορισμό της διάρκειας των διαδικασιών ύδατος, τη χρήση καλλυντικών. Αν δεν γρατσουνίστε τις κηλίδες στο δέρμα, τότε σε έξι έως οκτώ εβδομάδες θα περάσουν.

Τριχοφυτία ή τρικλοφυτότωση

Αυτός ο τύπος ασθένειας συχνά επηρεάζει τα παιδιά. Είναι εξαιρετικά μεταδοτική και το παιδί, που επισκέπτονται τις ομάδες των παιδιών, που μπορεί να έχουν μολυνθεί με υψηλή πιθανότητα. Αυτό απαιτεί ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα σε επαφή με ένα φορέα της νόσου. Σημεία των στερώντας εμφανίζονται στο κεφάλι, το δέρμα ξεφλουδίζει μακριά τους, και τα μαλλιά του είναι λέπτυνση. Δεν υπάρχει έντονη φαγούρα. Η θεραπεία περιλαμβάνει την απομόνωση ξύρισμα τρίχας, την επεξεργασία αλλοιώσεις αντιμυκητιακούς παράγοντες (ιώδιο, ειδικά αλοιφές - θείο ή σαλικυλικό θείου-πίσσας), και κατάποση του φαρμάκου.