Είναι απαραίτητο να αντιμετωπιστεί η οξεία φαρυγγίτιδα;

Η οξεία φαρυγγίτιδα είναι πολύ συχνά η βάσηγια αναφορά στον γιατρό-ωτορινολαρυγγολόγο. Ένα τυπικό παράπονο του ασθενούς δείχνει πόνο στο λαιμό, ωστόσο, ο πυρετός, η λεμφαδενοπάθεια, ο πόνος όταν μπορεί να ενταχθεί η κατάποση. Πολύ συχνά η φαρυγγίτιδα έχει ιογενή αιτιολογία, αλλά υπάρχει και βακτηριακή μορφή της νόσου. Στη σύγχρονη ιατρική πρακτική, η φαρυγγίτιδα δεν χρησιμοποιείται για βακτηριοσκόπηση, καθώς υπάρχει μεγάλος αριθμός μικροοργανισμών στο στοματοφάρυγγα, πολλοί από τους οποίους δεν αποτελούν αίτια της νόσου. Η διάγνωση της ιογενούς φαρυγγίτιδας συχνά περιορίζεται στην επίσκεψη ενός ωτορινολαρυγγολόγου. Σε πιο εμπεριστατωμένη διάγνωση, οι ασθενείς που έχουν ιστορικό ορισμένων παραγόντων κινδύνου ή υποψίες για την εμφάνιση και την ανάπτυξη μολυσματικών ασθενειών τις χρειάζονται.

Διάγνωση οξείας φαρυγγίτιδας

Ως ανεξάρτητη ασθένεια φαρυγγίτιδαςεμφανίζεται παρουσία παθογόνων, αλλά συχνά αυτή η ασθένεια εμφανίζεται ως ταυτόχρονη με τραχειίτιδα, βρογχίτιδα, λαρυγγίτιδα και επίσης με ορισμένες ασθένειες της γαστρεντερικής οδού. Τα συμπτώματα της φαρυγγίτιδας εκφράζονται στη διόγκωση και διείσδυση του βλεννογόνου, στην επέκταση των εσωτερικών αγγείων. Η φλεγμονώδης διαδικασία μπορεί να εξαπλωθεί στον λάρυγγα, τους ακουστικούς σωλήνες ή τον ρινοφάρυγγα. Σε αυτή την περίπτωση, οι ασθενείς συχνά παραπονιούνται για αίσθηση καψίματος, ξηρότητα, πόνο στον φάρυγγα, η θερμοκρασία με φαρυγγίτιδα δεν αυξάνεται ή είναι υποεμφυτευτική. Η διάγνωση της οξείας φαρυγγίτιδας δεν παρουσιάζει ιδιαίτερες δυσκολίες για τον γιατρό, ωστόσο, είναι απαραίτητο να διακριθεί σαφώς με την δυσεντερία του καταρροϊκού συστήματος, τη διφθερίτιδα ή μερικές μολυσματικές ασθένειες.

Θεραπεία οξείας φαρυγγίτιδας

Στους περισσότερους ενήλικες ασθενείς, οξεία φαρυγγίτιδαΑντιμετωπίζεται καλά, μετά την πορεία της συμπτωματικής θεραπείας υπάρχει πλήρης ανάκαμψη χωρίς επιπλοκές. Γι 'αυτό, χρησιμοποιούνται συχνότερα συμπτωματικές θεραπείες: γαργάλημα με ζαχαρούχα ζωμό, έγχυση χαμομήλιου ή χλωροφύλλη, άφθονο ποτό, αντιπυρετικούς παράγοντες. Συχνά με φαρυγγίτιδα, οι εισπνοές χρησιμοποιούνται με διάφορα αερολύματα με αντιφλεγμονώδη και αντιβακτηριακή δράση (Stopangin, Bioparox, Hexoral), τα αντιισταμινικά συνταγογραφούνται για την αφαίρεση του πρηξίματος. Συνιστάται να αποκλείσετε από τη διατροφή οξεία, όξινα, πολύ ζεστά ή πολύ κρύα τρόφιμα και παρατηρήστε τη λειτουργία φωνής. Η οξεία φαρυγγίτιδα στα παιδιά μπορεί πολύ συχνά να περιπλέκεται από βακτηριακή λοίμωξη και ως εκ τούτου ο παιδίατρος πρέπει να αξιολογήσει την κατάσταση και να συνταγογραφήσει αμέσως αντιβακτηριακή θεραπεία για να αποφευχθούν οι επιπλοκές.

Οξεία βακτηριακή φαρυγγίτιδα

Η πιο κοινή αιτία της οξείαςβακτηριακή φαρυγγίτιδα είναι στρεπτόκοκκοι ομάδας Α, με μια τέτοια εξέλιξη της νόσου είναι πολύ σημαντικό να ξεκινήσει η κατάλληλη αντιβιοτική θεραπεία εγκαίρως. Εάν αυτή η ασθένεια δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα, μπορεί να προκαλέσει επιπλοκές όπως νεφρική βλάβη, καρδιά, ρευματικές μεταβολές και παραδονισιακό απόστημα. Η οξεία στρεπτοκοκκική φαρυγγίτιδα μπορεί να αναγνωριστεί από τα κριτήρια της Centor:

1. Μια οξεία αρχή. Ξαφνικός πόνος στο λαιμό.
2. Σκουμπρί στις αμυγδαλές.
3. Οι αυχενικοί κόμβοι είναι διευρυμένοι και επώδυνοι.
4. Πυρετός. Βήχας και ρινική απουσία.

Εάν πραγματοποιηθούν τουλάχιστον τρία από τα τέσσερα κριτήρια, ο ασθενής αντιμετωπίζεται με αντιβιοτικά.

Η οξεία φαρυγγίτιδα δεν ισχύει για σοβαρήασθένειες που απειλούν την υγεία ή τη ζωή ενός ατόμου, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να προσέξει. Ένας υγιής τρόπος ζωής, η έλλειψη υποθερμίας και η έγκαιρη αντιμετώπιση των ιογενών ασθενειών είναι μια εξαιρετική πρόληψη της οξείας φαρυγγίτιδας.