Μέση ωτίτιδα του μέσου ωτός - συμπτώματα, θεραπεία, πρόληψη
Η ωτίτιδα στην ιατρική ονομάζεται φλεγμονώδης νόσος του αυτιού. Υπάρχουν διάφοροι τύποι ωτίτιδας, ανάλογα με τη θέση της φλεγμονώδους διαδικασίας.
Η ωτίτιδα του μέσου ωτός είναι μια ασθένεια που συχνάόλα πάσχουν από εφήβους και παιδιά. Κατά κανόνα, η ασθένεια αυτή αναπτύσσεται στο πλαίσιο της ARVI, της γρίπης ή μολυσματικών ασθενειών όπως ο οστρακιά και η ιλαρά. Σε κίνδυνο είναι τα παιδιά με χρόνιες φλεγμονώδεις ασθένειες του ρινοφάρυγγα.
Η μέση ωτίτιδα του μέσου ωτός αναπτύσσεται, συχνότερα, μέσα στοτο αποτέλεσμα της μεταφοράς της λοίμωξης από το ρινοφάρυγγα μέσω του στόματος του ακουστικού σωλήνα στον βλεννογόνο του μέσου ωτός. Ωστόσο, υπάρχουν και άλλοι τρόποι για να πάρουν παθογόνα βακτήρια στο τυμπάνιο. Αυτό μπορεί να συμβεί ως αποτέλεσμα τραυματισμού με χαλασμένο τύμπανο. Παρομοίως, υπάρχουν περιπτώσεις μηνιγγογόνων ή αιματογενών οδών μόλυνσης.
Οξεία μέση ωτίτιδα του μέσου ωτός, όπως προαναφέρθηκε, στοΟι περισσότερες περιπτώσεις αναπτύσσονται σε σχέση με μια μόλυνση της ανώτερης αναπνευστικής οδού. Οι ασθενείς αναφέρουν έντονο πόνο στο αυτί, απώλεια ακοής, θερμοκρασία σώματος αυξάνεται σε επίπεδο 38-39 βαθμών. Κανονικά, η κοιλότητα του μέσου ωτός είναι αποστειρωμένη, αλλά ως αποτέλεσμα της μόλυνσης υπάρχει ένα πύον στο τύμπανο, το οποίο ασκεί πίεση στα τοιχώματα του μέσου ωτός προκαλώντας οδυνηρές αισθήσεις.
Πρόκληση μέσης ωτίτιδας του μέσου ωτός δεν μπορεί μόνοβακτήρια, αλλά και ιούς. Αυτή η μορφή της νόσου αναπτύσσεται συχνά ενάντια στο περιβάλλον της γρίπης. Η αποκάλυψη της φύσης της ανάπτυξης της φλεγμονής είναι εξαιρετικά σημαντική, καθώς η επιλογή της αποτελεσματικής θεραπείας εξαρτάται από αυτό.
Η οξεία πυώδης μέση ωτίτιδα του μέσου ωτός διαρκείαρκετές ημέρες και ροές, περνώντας από διάφορα στάδια. Κατ 'αρχάς, ο ασθενής έχει μια αίσθηση του ουροποιητικού του αυτιού, υπάρχει ένα θόρυβο στα αυτιά. Στη συνέχεια, καθώς η βλεννογόνος μεμβράνη αναφλέγεται, η κατάσταση επιδεινώνεται, εμφανίζεται έντονος πόνος και η θερμοκρασία αυξάνεται. Καθώς το πύον συσσωρεύεται στην τυμπανική κοιλότητα, ο πόνος συνεχίζει να αυξάνεται, δίνοντας στην περιοχή της κεφαλής και του λαιμού. Σε αυτό το στάδιο, η σοβαρότητα της ακοής μειώνεται σημαντικά στους ασθενείς, η θερμοκρασία παραμένει υψηλή.
Μόλις σχηματίστηκε στο τύμπανοτρύπα (στάδιο διάτρησης), το πύον ρέει από το αυτί και η γενική κατάσταση του ασθενούς γίνεται καλύτερη. Η θερμοκρασία μειώνεται, ο πόνος μειώνεται, αλλά ο εμβοειδής όγκος παραμένει. Στο τελευταίο στάδιο της νόσου στο σημείο της διάτρησης στο τύμπανο, σχηματίζεται μια ουλή και οι φλεγμονώδεις διεργασίες παύουν.
Η ωτίτιδα σε οξεία μορφή δεν είναι συνήθως κακήθεραπεύσιμη. Ωστόσο, αν η θεραπεία δεν είχε αναρροφήσει ή ήταν λάθος, τότε μπορεί να αναπτυχθούν επιπλοκές. Μεταξύ των πιο κοινών συνεπειών της ωτίτιδας είναι η απώλεια ακοής. Είναι δυνατή η διάτρηση της τυμπανικής μεμβράνης, ως αποτέλεσμα της οποίας η μέση ωτίτιδα γίνεται χρόνια. Σε σοβαρές περιπτώσεις, πιθανή ανάπτυξη μηνιγγίτιδας.
Η χρόνια ωτίτιδα του μεσαίου ωτός εκδηλώνεται από ένα αίσθημα συμφόρησης, διαλείποντος πόνου και απόρριψης πύου. Ίσως προοδευτική απώλεια ακοής.
Ο ωτορινολαρυγγολόγος ασχολείται με τη θεραπεία της ωτίτιδας. Οι ασθενείς που βρίσκονται σε οξεία φάση της νόσου λαμβάνουν ανάπαυση στο κρεβάτι, για να ανακουφίσουν τη γενική κατάσταση, συνταγογραφούνται αναστολείς πόνου και αντιπυρετικά φάρμακα. Εάν είναι απαραίτητο, μπορούν να συνταγογραφηθούν σουλφοναμίδες ή αντιβιοτικά. Πριν από την εμφάνιση του διάτρητου σταδίου της νόσου, μπορούν να χρησιμοποιηθούν συμπιεσμένες θερμότητες και οι αγγειοσυσπαστικές σταγόνες χρησιμοποιούνται για να μειώσουν το πρήξιμο του ρινοφάρυγγα. Κατά κανόνα, η θεραπεία της οξείας ωτίτιδας συνεχίζεται για 8-10 ημέρες.
Σε περίπτωση που συντηρητική θεραπείααποδεικνύεται αναποτελεσματική, μπορεί να συνταγογραφηθεί παρακέντηση - διάτρηση του τυμπανιού, με αποτέλεσμα την απελευθέρωση πύου από την κοιλότητα, η οποία διευκολύνει την κατάσταση του ασθενούς και μειώνει τον κίνδυνο επιπλοκών.
Προληπτικά μέτρα για την πρόληψη της μέσης ωτίτιδας είναι η ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος και η έγκαιρη αντιμετώπιση φλεγμονωδών και μολυσματικών ασθενειών.
