Μετάγγιση αίματος: συνθήκες διαδικασίας

Η μετάγγιση αίματος είναι μια θεραπευτική μέθοδος, μετο οποίο πραγματοποιήθηκε η μεταφορά του αίματος και των προϊόντων της, το ένα άτομο στο άλλο. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιείται μόνο το αίμα του δότη. Μια τέτοια διαδικασία μπορεί να σώσει μια ανθρώπινη ζωή, όταν υπάρχει μεγάλη απώλεια αίματος, και το σώμα δεν είναι σε θέση να κάνει τη δική της. Σε γενικές γραμμές, υπάρχει ένας αριθμός των ενδείξεων, η παρουσία του οποίου καθορίζεται σε μια μετάγγιση: οξεία απώλεια αίματος (τραύμα, κατά τη διάρκεια των εργασιών, καθώς και του τραχήλου της μήτρας και των σαλπίγγων εγκυμοσύνης), η χρόνια αναιμία, μακράς επίμονη αιμορραγία, μειωμένη αντίσταση του οργανισμού (η οποία συνήθως εμφανίζεται πριν και μετά από χειρουργική επέμβαση), σοκ Πολιτείες, χημειοθεραπεία και ακτινοθεραπεία, καθώς και αιμορραγικές διαταραχές. Πολύ συχνά, η διαδικασία που προβλέπεται για αιματολογικές παθήσεις, σηπτική ασθένειες και σοβαρή τοξίκωση.

Ωστόσο, η μετάγγιση αίματος έχει επίσης πολλές αντενδείξεις: μη αντιρροπούμενη καρδιακή νόσο, νεφρική ανεπάρκεια, πνευμονία, φυματίωση, έμφραγμα του μυοκαρδίου και παρουσία σοβαρής μορφής υπέρτασης.

Το γεγονός είναι ότι μια τέτοια διαδικασία μπορεί να είναινα προκαλέσει σοβαρές συνέπειες για το σώμα, έως και ένα θανατηφόρο αποτέλεσμα. Ως εκ τούτου, μέχρι σήμερα, οι γιατροί έχουν αναπτύξει ένα σύστημα σωστής αποθήκευσης, αίματος κονσερβοποίησης και τεχνικές για τη μετάγγιση του.

Έτσι, το αίμα δοκιμάζεται απαραίτηταπαρουσία του HIV. Η προμήθεια και η διατήρηση του λαμβανόμενου αίματος διεξάγεται σε ειδικούς σταθμούς μετάγγισης. Η αποθήκευση πραγματοποιείται σε θερμοκρασία 5 έως 7 βαθμών πάνω από το μηδέν. Πριν από τη μετάγγιση, το αίμα θερμαίνεται σε θερμοκρασία δωματίου.

Η μετάγγιση αίματος μπορεί να πραγματοποιηθεί απευθείας (απόδότης στον αποδέκτη) ή έμμεσο (αίμα που συλλέγεται σε φιαλίδιο που περιέχει συντηρητικό) από το. Η άμεση μετάγγιση χρησιμοποιείται εξαιρετικά σπάνια. Ενδείξεις είναι η κακή πήξη του αίματος, η παρατεταμένη αιμορραγία σε ασθενείς που υποφέρουν από αιμορροφιλία και η παρουσία τραυματικού κλονισμού βαθμού 3, αλλά σε συνδυασμό με απώλεια αίματος περίπου 25-45%. Οι δότες για αυτόν τον τύπο μετάγγισης πρέπει πρώτα να εξεταστούν σε σταθμό μετάγγισης αίματος. Εκεί διεξάγεται η απαραίτητη έρευνα και μόνο τότε επιτρέπεται χειρουργική επέμβαση.

Είναι σημαντικό να θυμάστε το γεγονός ότι η μετάγγιση αίματοςγίνεται δυνατή μόνο όταν το αίμα του δότη και του λήπτη πρέπει να συμπέσει στην ομάδα. Σε επείγουσες περιπτώσεις, επιτρέπεται η χρήση ομάδας 0 (Ι) για όλες τις άλλες. Αλλά οι ασθενείς με την πρώτη ομάδα επιτρέπεται μόνο κατάλληλο αίμα, και όχι άλλο.

Ως εκ τούτου, η συμβατότητα των ομάδων αίματος σε μετάγγιση- μια από τις βασικές προϋποθέσεις για τη διεξαγωγή αυτής της διαδικασίας. Για να το εξετάσουμε, χρησιμοποιούνται δύο σειρές πρότυπων ορών 0 (Ι), Α (ΙΙ), Β (III), οι οποίες πρέπει να αποθηκευτούν σε θερμοκρασία τουλάχιστον 5 και όχι μεγαλύτερη από 7 μοίρες. Σε μια πλάκα που χωρίζεται σε τέσσερα μέρη, εφαρμόζεται μια σταγόνα κάθε σειράς με διαφορετικές πιπέτες. Στη συνέχεια, λαμβάνοντας δέκα σταγόνες αίματος με διαφορετικά ξηρά chopsticks, προστίθενται σε κάθε σταγόνα στο πιάτο. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να υπάρχει συνδυασμός σειρών και ομάδων. Σε πέντε λεπτά το αποτέλεσμα μπορεί να παρατηρηθεί ήδη:

1. Εάν τρεις οροί έχουν ομοιόμορφο χρώμα, το αίμα ανήκει στην πρώτη ομάδα.
2. Στην περίπτωση αρνητικής αντίδρασης του ορού Α (II) και θετικού από το υπόλοιπο, προσδιορίζεται η ομάδα Α (II).
3. Εάν υπήρχε αρνητική αντίδραση μόνο από την πλευρά του Β (ΙΙΙ), έχουμε μια τρίτη ομάδα.
4. Σε περίπτωση που η αντίδραση επηρέασε όλους τους ορούς, η ομάδα του εξεταζόμενου ασθενούς είναι η τέταρτη.

Μόνο μετά την αναγνώριση της ομάδαςμετάγγιση αίματος. Η συμβατότητα είναι ο πιο σημαντικός παράγοντας, διότι χωρίς την επαλήθευσή της, εμπιστευόμενος μόνο τα λόγια του ασθενούς ή των συγγενών του που ενδέχεται να έχουν ανακριβή δεδομένα, ένα άτομο μπορεί να πεθάνει αν λάβει λάθος ομάδα.