Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα

Σε μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακααναφέρεται σε μια ολόκληρη ομάδα φαρμάκων. Η αρχή της δράσης τους βασίζεται στην παρεμπόδιση ενός συγκεκριμένου τύπου ενζύμου, που είναι η αιτία των παθολογικών αντιδράσεων. Το κύριο αποτέλεσμα της χρήσης αυτών των φαρμάκων είναι η ικανότητά τους να μειώνουν τη φλεγμονή, να αφαιρούν τον πυρετό και να αναισθητοποιούν. Τα ΜΣΑΦ παρουσιάζονται για τη μείωση της θερμοκρασίας και τη μείωση της πήξης. Επιπλέον, είναι σε θέση να ανακουφίσουν τους πονοκεφάλους, τον πόνο των αρθρώσεων και των μυών.

Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα έχουνανεπιθύμητες παρενέργειες. Όταν λαμβάνετε αυτά τα φάρμακα, μπορεί να εμφανιστεί πεπτικό έλκος στο δωδεκαδάκτυλο και στο στομάχι. Επιπλέον, είναι πιθανή η εμφάνιση αλλεργίας.

Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα δεν είναιαναφέρονται στις στεροειδείς ορμόνες. Οι φλεγμονώδεις διεργασίες, οι επώδυνες αισθήσεις, αλλά και η αύξηση της θερμοκρασίας χρησιμεύουν ως συμπτώματα πολλών παθήσεων. Όλοι αυτοί οι δείκτες ελέγχονται από βιολογικά δραστικές ουσίες στο σώμα, που ονομάζονται προσταγλανδίνες. Αυτή η ομάδα ενζύμων παράγεται σε ιστούς που αποτελούν το επίκεντρο της νόσου. Όταν οι ουσίες αυτές εκτίθενται σε νευρικές ίνες και αιμοφόρα αγγεία, υπάρχει οίδημα, πόνος και ερυθρότητα. Οι προσταγλανδίνες ενεργοποιούν το κέντρο του εγκεφάλου ρυθμίζοντας τη θερμοκρασία του σώματος και, ως εκ τούτου, προκαλούν την αύξηση του.

Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακααναστολή του σχηματισμού προσταγλανδινών. Ως αποτέλεσμα, ο πόνος περνά, η θερμοκρασία ομαλοποιείται και οι φλεγμονές σταματούν. Τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα αυξάνουν επίσης τη ρευστότητα του αίματος. Αυτή η ικανότητα χρησιμοποιείται ευρέως στη θεραπεία διαφόρων ασθενειών του καρδιακού μυός.

Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα βρίσκουν την εφαρμογή τους στις ακόλουθες περιπτώσεις:

1. Για τη μείωση της θερμοκρασίας του σώματος, τόσο των ενηλίκων όσο και των παιδιών, που οφείλονται σε διάφορες ασθένειες.
2. Για τη μείωση των φλεγμονωδών διεργασιών που προκαλούνται από ασθένειες του οστεοαρθρωτικού συστήματος.
3. Για αναισθησία με ημικρανία, καθώς και για τη θεραπεία γυναικολογικών παθήσεων και νεφρικών κολικών.
4. Για να μειώσετε το ιξώδες του αίματος με ισχαιμία, καρδιακή προσβολή και εγκεφαλικό επεισόδιο.

Εκπρόσωποι αυτής της ομάδας φαρμάκων είναι: ακετυλοσαλικυλικό οξύ, δικλοφενάκη, ινδομεθακίνη, ιβουπροφαίνη και πολλά άλλα. Για εξωτερική χρήση χρησιμοποιείται ένα fastus.

Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα της νέας γενιάς έχουν ιδιότητες που δεν προκαλούν ελκώδη σχηματισμό στο στομάχι. Αυτό καθιστά δυνατή την αύξηση της δόσης για ταχύτερη θεραπεία της ασθένειας.

Αντιφλεγμονώδη φάρμακα στην οδοντιατρικήβρίσκουν την εφαρμογή τους σε πονόδοντο, μυαλγία των γναθοπροσωπικών σημείων, αρθρίτιδα των κροταφικών και γναθοπροσωπικών αρθρώσεων, καθώς και στον ερυθηματώδη λύκο. Το μεγαλύτερο αναλγητικό αποτέλεσμα έχει την τρομεθαμίνη κετορολάκη, η οποία είναι ασθενέστερη από τη μορφίνη μόνο τρεις φορές. Ωστόσο, η μακροχρόνια χρήση αυτού του φαρμάκου δεν συνιστάται, λόγω ανεπιθύμητων ενεργειών στο στομάχι. Όταν συνταγογραφούνται υψηλές δόσεις ασπιρίνης, είναι επίσης απαραίτητο να εξεταστεί η πιθανότητα εσωτερικής αιμορραγίας και τοξικών επιδράσεων στο ακουστικό νεύρο. Με την τοπική αναισθησία, η οδοντιατρική χρησιμοποιεί βενζιδαμίνη και νατριούχο άλας μαφεναμίνης.

Μη στεροειδείς αντιφλεγμονώδεις ιδιότητεςκαι μερικά φυτά. Η αντιμικροβιακή και αντιπυρετική δράση έχει ένα φλοιό ιτιάς, τσαγιού και μαρμελάδας από πορφυρά κλαδιά. Όταν η τοπική χρήση είναι ένα ισχυρό αντιικό αποτέλεσμα, υπάρχουν εγχύσεις καλέντουλας και χαμομηλιού. Με βάση τις φυσικές φυτικές πρώτες ύλες, παράγονται φαρμακολογικά παρασκευάσματα και ομοιοπαθητικά φάρμακα, όπως το βάμμα της σπαθίδος, το Revma-gel και άλλα.