Η κοινωνικοοικονομική ουσία του χρηματοπιστωτικού τομέα, οι λειτουργίες του

Κοινωνικοοικονομική ουσία χρηματοδότησηςέγκειται στις σχέσεις που συμβαίνουν μεταξύ της πολιτείας και άλλων χωρών, ατόμων και νομικών οντοτήτων στη διανομή, το σχηματισμό και τη χρήση αποκεντρωμένων και συγκεντρωτικών ταμείων που σχηματίζονται σε κεφάλαια.

Το σύνολο των νομισματικών και διανεμητικών σχέσεων είναι η οικονομική ουσία της χρηματοδότησης, χωρίς αυτό να είναι αδύνατη η κυκλοφορία των παραγωγικών πόρων.

Οι οικονομικές σχέσεις, που βασίζονται στην κυκλοφορία του κεντρικού χρήματος των κρατικών κεφαλαίων, διανέμονται στον δημοσιονομικό τομέα και σε κυβερνητικούς οργανισμούς εκτός προϋπολογισμού.

Η χρηματοδότηση εκτελεί λειτουργίες ελέγχου και διανομής.

Αναδιανομή του κρατικού εισοδήματος -λειτουργία διανομής της πολιτείας. Όταν εμφανίζονται τα πρωτογενή εισοδήματα, η έννοια του "εθνικού εισοδήματος" προκύπτει από το σύνολο των συμμετεχόντων στους μισθούς των εργαζομένων στον παραγωγικό τομέα, στα εισοδήματα των δημοσιονομικών οργανώσεων, προκειμένου να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους προς το κράτος, τις τράπεζες και άλλους δανειοδοτικούς οργανισμούς.

Το κράτος καθορίζει την κοινωνικοοικονομική ουσία της οικονομίας, η οποία λειτουργεί για τον πληθυσμό και τονώνει την παραγωγή.

Οι οικονομικοί πόροι αποτελούν φορείς των νομισματικών σχέσεων. Τα έσοδα και οι αποταμιεύσεις, που διαμορφώνονται από το κράτος και τις επιχειρηματικές οντότητες, χρησιμοποιούνται σε μορφές μη ταμείων και κεφαλαίων.

Συσσωρευτικό σύστημα σχηματισμού, χωριστόη ύπαρξη, η στοχοθετημένη χρήση αποτελεί χαρακτηριστικό γνώρισμα των χρηματικών πόρων. Προορίζονται για το ταμείο απόσβεσης και τον προϋπολογισμό, για την κάλυψη των δημόσιων αναγκών.

Μία από τις λειτουργίες της οικονομικής - δημοσιονομικής, με(αρχεία, βιβλιοθήκες, σχολεία, μουσεία, θέατρα) που αποσύρουν μέρος των εισοδημάτων των επιχειρήσεων και του πληθυσμού για να εξασφαλίσουν την κρατική συσκευή, για τις ανάγκες της άμυνας. Σημαίνει ότι περιλαμβάνεται και σε μια τέτοια έννοια όπως η κοινωνικοοικονομική ουσία του χρηματοπιστωτικού τομέα.

Κατά τη διάρκεια των εργασιών του κράτους και των διαφόρων χρηματοπιστωτικών οργανισμών, υπάρχει συσσώρευση κεφαλαίων, τα οποία στη συνέχεια μπορούν να αναδιανεμηθούν ως δάνεια και ως πηγές πίστωσης.

Η πίστωση είναι μια οικονομική συναλλαγή που επιτρέπεινομικά πρόσωπα και ιδιώτες να δανείζονται χρήματα για την αγορά πλούτου. Υπάρχουν διάφοροι τύποι δανείων: τράπεζα, εμπορικά δάνεια και πιστωτικές κάρτες, προγράμματα δόσεων.

Η ιδέα και η ουσία του δανείου είναι η επίλυσηπροβλήματα που αντιμετωπίζει το οικονομικό σύστημα της χώρας. Εδώ βρίσκεται ο κοινωνικοοικονομικός χαρακτήρας της χρηματοδότησης, για παράδειγμα, στην έκδοση δανείων με ευνοϊκούς όρους για προσιτές αγορές κατοικιών. Με τη συσσώρευση δωρεάν κεφαλαίου, εξασφαλίζεται μια δυναμική διαδικασία παραγωγής. Επιταχύνει την νομισματική κυκλοφορία και παρέχει διάφορες σχέσεις: επενδύσεις, ασφάλειες, προωθεί την ανάπτυξη και ρύθμιση των σχέσεων της αγοράς.