Spiken μανιταριών: μαγειρικές ιδιότητες, περιγραφή, διανομή

Το μυκήτο-μανιτάρι ονομάζεται ακριβώς επειδήΣυλλέγονται σε ένα κουβά ή ένα κύπελλο, τα δείγματα εκπέμπουν μια σφήνα όταν αλληλεπιδρούν μεταξύ τους. Άλλα ονόματα αυτού του macromycet: βιολί, βιολιστής, αισθητό μανιτάρι, σφυρίδα. Ο τελευταίος του δόθηκε λόγω της παρουσίας καυστικού γαλακτικού χυμού, λόγω του οποίου το μανιτάρι-skrynoon αναφέρεται στο υπό όρους βρώσιμο. Του απονεμήθηκε η 4η κατηγορία. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε βιολί μόνο ως μορφή πιατάκι και αλάτι. Ωστόσο, πριν το αλάτι, πρέπει πρώτα να το απορροφήσετε για να αφαιρέσετε το καυστικό χυμό. Αν και το μανιτάρι είναι μάλλον μέτριο λόγω των γευστικών ιδιοτήτων του, οι λαϊκοί τεχνίτες αντιμετωπίζουν τόσο επιδέξια τον μυλωνά, που σε ένα πιάτο μπορεί να είναι πολύ δύσκολο να το διακρίνεις από ένα πραγματικό μανιτάρι.

Μανιτάρια-γρατζουνιές σε μορφή αλατιού γίνονται λευκάμε ελαφρώς γαλαζωπή απόχρωση. Είναι πολύ δυνατά, μυρίζουν μανιτάρια και κουνάω λίγο στα δόντια ενώ τρώω. Μπορεί εύκολα να συγχέεται με μανιτάρια πιπέρι ή λευκό podgruzdkom. Ωστόσο, από τον τελευταίο ο μύκητας διακρίνεται από την παρουσία καυστικού γαλακτικού χυμού. Σε σύγκριση με το μανιτάρι πιπεριού, το καπάκι έχει μια λεπτή επιφάνεια πίεσης, καθώς και σπανιότερα πιάτα. Υπάρχει επίσης ένα περιθώριο λυγισμένο στο κάτω μέρος του εκκολαπτηρίου.

Διανομή και οικότοπος

Τα έντομα σπανίζουν σπάνια τα πιληματοποιημένα μανιτάρια.Διανέμονται σε όλη την εύκρατη ζώνη του βόρειου ημισφαιρίου. Το μανιτάρι μυκήτων απαντάται συχνότερα σε μικτά και φυλλοβόλα δάση. Κατά κανόνα, μπορεί να βρεθεί κάτω από σημύδα, δρυ, λεύκα και οξιάς ελαιώνες από τον Ιούλιο έως τα μέσα Οκτωβρίου. Lactifluus vellereus προτιμώμενη θέση, καλά φωτίζεται από το φως του ήλιου, όπου υπάρχει ένα στρώμα από βρύα και πεσμένα φύλλα. Τυπικά, πιληματοποιημένα μανιτάρια αναπτύσσονται μεγάλες κοινότητες (ξέφωτα), τα οποία αποτελούνται από ένα πλήθος αντιγράφων διαφόρων ηλικιών. Στη Ρωσία, αυτός ο μύκητας είναι πιο κοινός στη μεσαία ζώνη.

Περιγραφή

Το πόδι και το πώμα του τσιμπήματος έχουν γαλακτώδες λευκό ήκιτρινωπό χρώμα. Οι πλάκες έχουν ένα μανιτάρι στενό, παχύ, τόνος του Smetana. Καπέλο σε skripuna παχιά και σαρκώδη, φθάνει σε μία διάμετρο 20 cm. Ο νεαρός μανιτάρι έχει μια επίπεδη σχήμα, αλλά με την ηλικία γίνεται ένα χωνί. Lactifluus vellereus οπτικά πολύ παρόμοια με το γάλα μανιτάρι. Είναι μαζί του πιο συχνά συγχέεται mlechnik. Το πόδι είναι στρογγυλεμένο, και 10 εκατοστά σε ύψος, στη βάση του ενός λεπτού, συνεχούς εσωτερικής διαμέτρου -. 3 εκατοστά επιφάνεια ματ του, ξηρό, στο καπέλο τόνο, αισθάνθηκε με την αφή. Το τελευταίο είναι μία από τις διαφορές, οι οποίες διαφοροποιούνται στον κατάλογο των μανιταριών γάλακτος ο μύκητας. Μπορείτε να δείτε τις φωτογραφίες τους σε αυτό το άρθρο.

Η σάρκα του τσιγάρου είναι παχιά, άκαμπτη, παχιά,γκριζωπό, με πικρή και πικρή γεύση και δυσάρεστη οσμή. Το σφάλμα μετά την επαφή με τον αέρα αλλάζει την αρχική απόχρωση στο κίτρινο. Μια σταγόνα FeSO4 ουσία κηλιδώνει τον πολτό σε ροζ κρεμώδη τόνο. Σπόρια σκόνης λευκά. Από τις τομές και τις βλάβες του μύκητα, απελευθερώνεται μια σοβαρή ποσότητα γαλακτικού χυμού, η οποία δεν αλλάζει το χρώμα του στον αέρα.

Ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες

Στην ΕΣΣΔ, σύμφωνα με την GOST, το μανιτάρι του βιολιού επιτρεπότανφάτε μόνο σε αλατισμένη μορφή μετά από παρατεταμένη εμβάπτιση (3 ημέρες) και βρασμού. Και πολλοί συντάκτες ξένων βιβλίων αναφοράς και ταξινομητών το θεωρούν μη βρώσιμο.