Τι είναι η επικοινωνία; Πρόκειται για ένα είδος κοινωνικής αλληλεπίδρασης, επικοινωνίας μεταξύ ατόμων και ομάδων ατόμων μέσω λεκτικών και μη λεκτικών μέσων. Ωστόσο, όταν πρόκειται για μερικούς ξεχωριστούς τομείς της ύπαρξης και της αλληλεπίδρασης των ανθρώπων, στον ορισμό αυτό εμφανίζεται κάποια διευκρίνιση. Ας ρίξουμε λοιπόν υπόψη την έννοια της πολιτικής επικοινωνίας και τα κύρια χαρακτηριστικά της. Μέχρι σήμερα, αυτή η σφαίρα της ανθρώπινης ύπαρξης αναπτύσσεται πολύ γρήγορα, όλο και περισσότερες νέες ιδιότητες και κριτήρια αξιολόγησης εμφανίζονται σε αυτήν.

Η πολιτική επικοινωνία διεγείρει την αλληλεπίδραση των πολιτικών συμφερόντων, καθιστώντας έτσι σημαντική την πολιτική διαδικασία. Χάρη σε αυτό, η αλυσίδα των γεγονότων είναι χτισμένη σε μια λογική αλυσίδα.

Όσον αφορά τη βάση που βρίσκεται στο κέντροθεωρία αυτού του τύπου επικοινωνίας, βασίζεται στις διδασκαλίες δύο επιστημονικών σχολών: η δομική και λειτουργική ανάλυση και η κυβερνητική προσέγγιση. Η πολιτική επικοινωνία από την επιστημονική άποψη άρχισε να εξετάζεται κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν διερευνήθηκε αρχικά η προπαγάνδα. Ο ίδιος όρος και τα θεωρητικά έργα που αφιερώθηκαν σε αυτό το θέμα εμφανίστηκαν στα τέλη της δεκαετίας του 1940. Μέχρι αυτή την εποχή, υπήρχαν πολλοί ιστορικά καθορισμένοι λόγοι που απαιτούσαν την απομόνωση αυτού του όρου και την εξέταση της έννοιας μέσα σε μια ξεχωριστή επιστημονική πειθαρχία. Μεταξύ αυτών είναι το κύμα του μεταπολεμικού εκδημοκρατισμού, η ανάπτυξη της κυβερνητικής θεωρίας, η ενεργός ανάπτυξη των επικοινωνιακών συστημάτων και τεχνολογιών.

Σε γενικές γραμμές, παρά το γεγονός ότι η πολιτικήη επικοινωνία σήμερα έχει πολλούς ορισμούς, χαρακτηρίζεται ως ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ συμμετεχόντων σε μια πολιτική διαδικασία που λαμβάνει χώρα κατά τη διάρκεια των επίσημων ή ανεπίσημων αλληλεπιδράσεών τους.

Σημειώστε ότι κάθε σύστημα χαρακτηρίζεται απόξεχωριστό δίκτυο επικοινωνιών, το οποίο αντιστοιχεί στις δυνατότητές του και τα επίπεδα ανάπτυξης. Όπως σημειώνουν οι ερευνητές, η ανάπτυξη της επικοινωνίας στον τομέα αυτό είναι παράλληλη με τις εξελικτικές διαδικασίες που είναι εγγενείς σε αυτόν τον τομέα.

Είναι γνωστό ότι η πολιτική επικοινωνίαΟ τύπος του πολιτισμού επηρεάζεται. Ωστόσο, ο αντίκτυπος αυτός μπορεί να θεωρηθεί αμοιβαία, διότι το πρώτο είναι το μέσο μετάφρασης του δεύτερου. Το γεγονός είναι ότι η επικοινωνία αναπαράγει τους κανόνες και τις αξίες που υιοθετούνται σε μια συγκεκριμένη κοινωνία.

Σημειώνουμε ότι η πολύ σημαντική πτυχή της είναιτο σημασιολογικό μέρος της σχέσης των πολιτικών, που βασίζονται στη διαδικασία ανταλλαγής πληροφοριών κατά τη διάρκεια του αγώνα για εξουσία. Αυτή τη στιγμή, υπάρχουν τρεις κύριοι τύποι μηνυμάτων:

  1. Αφύπνιση (για παράδειγμα, αίτημα ή παραγγελία).
  2. Φέρνοντας μόνο ένα πληροφοριακό φορτίο (πληροφορίες, πραγματικές ή πλασματικές).
  3. Πραγματική (πληροφορίες που σχετίζονται με την επαφή ή την υποστήριξη μεταξύ πολιτικών).

Όσο για τα μέσα επικοινωνίας στην πολιτική, τουςο ρόλος που συνήθως εκτελείται από οργανισμούς ή ιδρύματα που υπάρχουν και λειτουργούν στο πλαίσιο κοινωνικών και πολιτικών συστημάτων. Χάρη σε αυτές, οι πληροφορίες ανταλλάσσονται. Μέχρι σήμερα, οι διαδικασίες επικοινωνίας και οι καταστάσεις, καθώς και ομάδες και άτομα, που βοηθούν στην ανταλλαγή πληροφοριών, είναι επίσης μεταξύ τους.

Η πολιτική επικοινωνία έχει τρεις βασικούς τρόπους υλοποίησης:

  1. Μέσα μαζικής ενημέρωσης (εκδόσεις έντυπων δημοσιεύσεων και ηλεκτρονικών μέσων).
  2. Η επικοινωνία μέσω οργανώσεων, αν στο ρόλο ενός ενδιάμεσου δεσμού μεταξύ των κυβερνώντων και που κυβερνιέται είναι πολιτικά κόμματα ή ομάδες συμφερόντων.
  3. Επικοινωνία μέσω ανεπίσημων καναλιών, τα οποία γίνονται προσβάσιμα μόνο μέσω προσωπικών συνδέσεων.
  4. </ ol </ p>