Η ορθότητα του λόγου είναι το κλειδί της επιτυχίας

Η κουλτούρα του λόγου είναι σχετικά μικρήτο πεδίο της επιστήμης της γλώσσας. Ως ανεξάρτητο τμήμα αυτής της θεωρίας, διαμορφώθηκε λόγω της επίδρασης των ριζικών κοινωνικών αλλαγών που συνέβησαν στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Συγκεκριμένα, η αυξημένη προσοχή στην αύξηση του επιπέδου της κουλτούρας του λόγου οφείλεται στη συμμετοχή των μαζών στη δημόσια δραστηριότητα.

Πώς κάποιος χρησιμοποιεί την ομιλία τουεπικοινωνιακούς σκοπούς; Έχει το δικαίωμα ή το λάθος; Όταν ένα άτομο πραγματικά δεν κάνει λάθη στο σχηματισμό και τη χρήση των μορφών λέξεων, στην προφορά, στην κατασκευή των ποινών, στην περίπτωση αυτή υπάρχει ένα μέρος την ορθότητα της ομιλίας. Αλλά αυτό δεν αρκεί. Η ομιλία μπορεί να είναι σωστή, αλλά ακόμα κακή. Με άλλα λόγια, μπορεί να μην ανταποκρίνεται στις συνθήκες και τους στόχους της επικοινωνίας. Η ίδια η έννοια της καλής, γραμματικής ομιλίας περιλαμβάνει τρία κύρια χαρακτηριστικά: ακρίβεια, πλούτο και εκφραστικότητα.

Η ακρίβεια της ομιλίας είναι η επιλογή τέτοιων λέξεων καιπροτάσεις που είναι πιο ικανές να εκφράσουν το περιεχόμενο μιας δήλωσης, αποκαλύπτουν το θέμα της, την κύρια ιδέα. Πλούσια ομιλία είναι όταν ένα άτομο έχει ένα εξαιρετικά πλούσιο λεξιλόγιο και χρησιμοποιεί με επιδεξιότητα και ικανότητα. Η εκφραστικότητα συνήθως δημιουργείται με την επιλογή γλωσσικών εργαλείων που ταιριάζουν καλύτερα με τα καθήκοντα και τους όρους επικοινωνίας.

Η ορθότητα της ομιλίας είναι τίποτα περισσότερο από τη συμμόρφωση με τους ισχύοντες κανονισμούςΡωσική λογοτεχνική γλώσσα. Εάν ένα άτομο είναι προικισμένο με τη σωστή, καλή και σωστή ομιλία, ο ίδιος είναι σε θέση να επιτύχει το υψηλότερο επίπεδο του πολιτισμού ομιλίας. Δηλαδή όχι μόνο δεν επιτρέπεται να κάνει λάθη αλλά και πώς να κατασκευάσει καλύτερα τις δηλώσεις του, λαμβάνοντας υπόψη τον σκοπό της επικοινωνίας, αλλά και να επιλέξει τις λέξεις και τους συνδυασμούς που είναι οι πλέον κατάλληλοι σε κάθε μεμονωμένη περίπτωση, λαμβάνοντας υπόψη τις περιστάσεις.

Η σωστή ομιλία είναι ένας από τους σημαντικότερους δείκτες του πολιτιστικού επιπέδουπρόσωπο γενικά. Εξάλλου, για να είναι επιτυχής μια προφορική παρουσίαση στο κοινό, πρέπει να είναι κατανοητή και εκφραστική, και αυτό επιτυγχάνεται με σαφή και ακριβή προφορά, σωστή προφορά στις λέξεις και τονισμό. Πότε την ορθότητα της ομιλίας Δεν υπάρχουν λάθη στην προφορά, που αποσπούν τον ακροατή από το περιεχόμενο της ομιλίας, επομένως, η επικοινωνία είναι δύσκολη και ο βαθμός του αντίκτυπου εξασθενεί.

Επιπλέον, ο λόγος συχνά χαλάει όταν είναι"Μόλυνση" με λέξεις-παράσιτα ή διαλεκτισμούς. Ποιες είναι αυτές οι προσμείξεις; Τα παράσιτα λέξης δεν φέρουν κανένα σημασιολογικό φορτίο, δηλαδή εάν απομακρυνθούν εντελώς από την πρόταση, δεν θα αλλάξει καθόλου το νόημά της, αλλά την ορθότητα της ομιλίας θα αυξηθεί αισθητά. Και όταν το άκουσαν, χωρίς λόγια, ακούγεται πολύ καλύτερο. Τι θα λέγατε για ένα πρόσωπο, αν έγραψε το ποίημα του ως εξής: «Κατά τη διάρκεια του γκρι πεδιάδα της θάλασσας, όπως ο άνεμος, σαν τα σύννεφα μαζεύονται, και σε γενικές γραμμές, ανάμεσα στα σύννεφα και η θάλασσα με υπερηφάνεια κυματίζουν Shearwater τηγανίτα»; Σίγουρα αυτό είναι μάλλον απίθανο να συμπεριληφθεί στο σχολικό πρόγραμμα.

Όσο για τις διαλεκτικές, αυτά τα γλωσσικάΧαρακτηριστικά ειδικά για τις επιμέρους περιοχές της χώρας και συχνά διάσπαρτες στο λογοτεχνικό λόγο. Πρόκειται για απόκλιση από τον κανόνα. Dialectisms διακρίνονται ως εξής: φωνητική (π.χ., "Yakan" - "pyatuh", "syastra" κλπ, ή το τέλος της γράμμα "Χ" αντί του "r" - "Sneh," "vrah", "drukh") . γραμματική ( «κάθεται», «τρέχει», «πάμε σπίτι», κλπ)? παραγωγικά ( «Ειδικά» αντί του «ειδικά» «Chernitsa» αντί για «Blueberry», κλπ)? λεξιλογικές (λέξεις είναι συνώνυμα, τα οποία αντιστοιχούν στο λογοτεχνικό «βαρύ» - «πολύ», «Kochetov» - «Cock», συνώνυμα, οι οποίες έχουν διαφορετικό νόημα: «καιρός» - «κακοκαιρία», «λεπτό» - το «κακό», κ.λπ. .).

Φυσικά, η χρήση τέτοιων λέξεων είναι δυνατή εάν είναι απαραίτητο να δώσετε περισσότερο χρώμα στην ιστορία σας, αλλά η σταθερή χρήση τους αναμφίβολα χαλάει την ορθότητα της ομιλίας και είναι σε θέση να δημιουργήσει την εντύπωση ενός ατόμου που δεν γνωρίζει τους κανόνες της λογοτεχνικής γλώσσας.