Δυσκοιλιότητα σε νεογέννητο. Λύστε το πρόβλημα.
Στη ζωή κάθε παιδιού, αυτή η δυσάρεστη κατάσταση εμφανίζεται μερικές φορές, όταν η κίνηση του εντέρου γίνεται σπάνια, τα κόπρανα είναι πυκνά και η αποχώρησή του είναι ακόμη και οδυνηρή. Πρόκειται για τη δυσκοιλιότητα.
Ποια θα πρέπει να είναι η συχνότητα της καρέκλας του παιδιού; Εάν το μωρό θηλάζει, τουλάχιστον δύο φορές την ημέρα, σε περίπτωση τροφοδοσίας με μείγμα - τουλάχιστον μία φορά την ημέρα. Στη δεύτερη περίπτωση, τα παιδιά είναι πιο πιθανό να υποφέρουν από δυσκοιλιότητα.
Λόγοι δυσκοιλιότητας:
α) που σχετίζονται με τη διατροφή
- Μονοτόνη διατροφή του παιδιού και της μητέρας, χαμηλή περιεκτικότητα σε φρούτα και λαχανικά στο μενού της μητέρας.
- υποσιτισμό του παιδιού.
- εσφαλμένη εισαγωγή συμπληρωματικών τροφίμων ·
- μη συμμόρφωση με τις αναλογίες στην παρασκευή του μείγματος ·
- χαμηλή πρόσληψη υγρών στο μωρό.
- έλλειψη σιδήρου.
β) χαρακτηριστικά ανάπτυξης
- ανατομικά χαρακτηριστικά και συγγενείς δυσπλασίες του γαστρεντερικού σωλήνα,
- σπασμός του πρωκτού σφιγκτήρα.
- υποθυρεοειδισμός,
- ρωγμές και φλεγμονώδεις αλλαγές στον πρωκτό,
γ) ανεπαρκής φροντίδα για το παιδί
- δυσάρεστες συνθήκες (κρύο δοχείο, υγρές πάνες κ.λπ.,
- η λειτουργία σφάλματος είναι ανεπαρκής.
Συμβαίνει επίσης ότι η δυσκοιλιότητα στο νεογέννητο συνδυάζει διάφορους λόγους για την καθυστέρηση του σκαμνιού.
Δυσκοιλιότητα στα νεογέννητα και στα παιδιά των πρώτων μηνώνη ζωή συμβαίνει λόγω του σπασμού του πρωκτικού σφιγκτήρα σε συνδυασμό με τη μητρική διατροφή. Το παιδί αισθάνεται δυσφορία, πόνο στην κοιλιά, έτσι είναι άτακτος και ανησυχούν.
Αν η κοιλιακή ψηλάφηση αποκαλύψει, με τη μορφή ενός σφιχτού σκέλους, ένα από τα τμήματα του παχέος εντέρου, πάρτε επειγόντως ιατρική συμβουλή.
Ποιες μέθοδοι αντιμετώπισης της δυσκοιλιότητας μπορούν να βοηθήσουν ένα μωρό; Όχι για τη θεραπεία της δυσκοιλιότητας;
Προσπαθήστε να ανακουφίσετε την κατάσταση του νεογέννητου εφαρμόζοντας τις ακόλουθες μεθόδους αντιμετώπισης της δυσκοιλιότητας:
- χαϊδεύοντας την κοιλιά δεξιόστροφα.
- κανονική γυμναστική, μασάζ, τοποθέτηση του μωρού στο στομάχι.
- κάμψη και αποκοπή των ποδιών των ψίχουλων.
- αποδοχή θερμού λουτρού,
- ακριβής διέγερση του πρωκτού με τη βοήθεια ενός σωλήνα αερίου (σε εξαιρετικές περιπτώσεις, εξαιρετικά σπάνια)
- χρήση κλύσματος. Όπως και η προηγούμενη, αυτή η μέθοδος θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί αν άλλες μέθοδοι δεν έχουν βοηθήσει, καθώς οι συχνές κλύσματα πιέζουν την επιθυμία να υποβαθμιστούν. Για να θεραπεύσετε την εξαφάνιση της πίεσης, θα χρειαστεί να κάνετε φαρμακευτική αγωγή.
Η θεραπεία της δυσκοιλιότητας πρέπει να είναι πλήρης. Η δυσκοιλιότητα σε ένα νεογέννητο μπορεί να είναι συνέπεια του υποσιτισμού της μητέρας και του παιδιού.
Από τη διατροφή της μητέρας, είναι απαραίτητο να εξαιρούνται τα τρόφιμα,που συμβάλλουν στη συσσώρευση αερίων στο στομάχι (λάχανο, μαύρο ψωμί, μανιτάρια, σταφύλια και άλλα). Είναι επίσης απαραίτητο να μειωθεί η ποσότητα ζωικού λίπους στο σιτηρέσιο της θηλάζουσας μητέρας και να αντικατασταθεί εν μέρει από φυτικό λίπος. Η χρήση τροφίμων με υψηλή περιεκτικότητα σε διαιτητικές ίνες (δημητριακά, φρούτα και λαχανικά, χοντρό ψωμί και άλλα) θα συμβάλει στη δημιουργία ενός χαλαρού αποτελέσματος. Τα προϊόντα που προκαλούν δυσκοιλιότητα σε ένα νεογέννητο μπορεί να είναι εκδήλωση τροφικής αλλεργίας, οπότε θα πρέπει να αποκλείονται από τη δίαιτα της θηλάζουσας μητέρας. Επιδρά θετικά στην εξάλειψη του προβλήματος της εισαγωγής πρεβιοτικών και προβιοτικών στη διατροφή. Τα νεογνά που βρίσκονται σε τεχνητή σίτιση εισέρχονται στη διατροφή ειδικών μειγμάτων τροφίμων που περιέχουν λακτουλόζη, γλουτένη χαρουπιού, τα οποία εξασφαλίζουν την ομαλοποίηση του σκαμνιού. Με την εισαγωγή συμπληρωματικών τροφών, το μωρό λαμβάνει χυμούς από καρότα, δαμάσκηνα, τεύτλα που προάγουν την περισταλτική.
Λίγα λόγια για τη χρήση κλύσματος.
Προσπαθώντας να θεραπεύσει τη δυσκοιλιότητα σε ένα νεογέννητοβοηθήστε τον κλύσμα, μπορείτε να προκαλέσετε το πρόβλημα ακόμη περισσότερο. Ο τακτικός κροσσός καταστέλλει τη φυσική επιθυμία να απολέσει και το μωρό δεν μπορεί ήδη να αντιμετωπίσει το πρόβλημα. Όταν το κοίλωμα καθυστερεί λόγω της χαμηλής συσταλτικής δραστηριότητας του εντέρου, θα απαιτηθούν ήδη φαρμακευτικές μέθοδοι θεραπείας.
