Reflex - είναι ... Ανακλαστικό πρόσωπο - αυτό είναι τι;

Αυτό που διακρίνει ένα άτομο που σκέφτεται από ένα φυτό,ατόμου από την πέτρα, την ταυτότητα της σκόνης; Επιτρέποντας να αυξηθεί πάνω από τη ρουτίνα της ζωής και να κοιτάξουμε πίσω και να αναλύσει την κατάσταση, τα λάθη τους και να ξεπεράσουν την αβεβαιότητα; Είναι μια αντανάκλαση - η ικανότητα του ανθρώπινου νου σε ένα κρίσιμο αυτο-ανάλυση.

Μεταφράστηκε από τη λατινική αντανακλαστική θεραπείαπίσω. Η αντανακλαστική προσωπικότητα δεν είναι μόνο σε θέση να εξετάσει κριτικά τον περιβάλλοντα κόσμο, αλλά και να αναλύσει τις ενέργειες, τις σκέψεις και τα αποτελέσματα της ζωής τους στη ζωή τους. Αυτή δεν είναι μια ασήμαντη μνήμη, η αναστάτωση των "υποθέσεων των ημερών που πέρασαν", νοσταλγία. Αυτή είναι μια διαδικασία σκέψης που μπορεί να αλλάξει προς το καλύτερο το μέλλον του ατόμου, τις στάσεις της ζωής του, την αυτοδιάθεση του.

Στην ψυχολογική ερμηνεία του αντανακλαστικού - αυτό σημαίνει να συνειδητοποιήσετε συνειδητά και με ψυχραιμία το περιεχόμενο της συνείδησης σας, τη ζωή σας εμπειρία.

Λίγο ιστορία. Αντανάκλαση και πνευματικότητα

Ο προβληματισμός δόθηκε προσοχή στοΕλληνική φιλοσοφία: Ο Σωκράτης τόνισε τη διαδικασία αυτογνωσίας του ανθρώπου, το αντικείμενο του οποίου ήταν η πνευματική δραστηριότητα και οι γνωστικές λειτουργίες του. Ένα άτομο που απορρίπτει τη γνώση και αρνείται την αυτογνωσία δεν μπορεί να γίνει πνευματικά ή ηθικά πρόσωπο, είναι ανίκανο να αναπτυχθεί. Η σκέψη είναι να αναπτυχθεί, να αναπτυχθεί πνευματικά.

Στον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη, ο προβληματισμός και η σκέψη ήτανχαρακτηριστικά που είναι εγγενή στο demiurge, ο θεϊκός λόγος. Μόνο η υπερηφάνεια, κατά την κατανόησή τους, ήταν ικανή για ενότητα σκέψης και σκέψης. Αυτή η έννοια πέρασε στον Νεοπλατωνισμό, ισχυριζόμενος ότι ο προβληματισμός δεν είναι παρά η ειρηνευτική δραστηριότητα μιας θεότητας. Αυτή η θεωρία δεν στερείται σημασίας και βρίσκεται στις σύγχρονες ερμηνείες. Το γεγονός είναι ότι η αντανακλαστικότητα μπορεί να γίνει από δύο θέσεις. Η πρώτη θέση είναι όταν η κατανόηση γίνεται από το άτομο: I-αντανακλαστική. Ποιος με ξέρει καλύτερα από τον εαυτό μου και μπορεί να αναλύσει τις σκέψεις και τις προσδοκίες μου; Μόνο εγώ ο ίδιος.

Η δεύτερη θέση είναι η μη αυτο-αντανάκλαση. Αλλά ποιος εκτός από εμένα μπορεί να διεισδύσει στη συνείδησή μου; Μόνο ο Θεός, που διαθέτει τις ιδιότητες της προσωπικότητας.

Έτσι, ένας πιστός δεν αντανακλά μόνο τον εαυτό του και βιώνει τις ενέργειές του, σαρώνει τις εμπειρίες του, σκέπτοντας τον τρόπο με τον οποίο ο Θεός αντιμετωπίζει τις πράξεις του. Είναι σωστή η ζωή του, είναι ένοχος.

Το αποτέλεσμα αυτού του αντανακλαστικού διπλασιάζεται και το αποτέλεσμα μιας τέτοιας ενδοσκόπησης είναι σίγουρα ισχυρότερο.

Ανακλαστικό άτομο

Στο πλαίσιο πολλών φιλοσοφικών αντιλήψεωνθεωρείται ως μία από τις πιο ουσιαστικές ιδιότητες της συνείδησης. Σύμφωνα με αυτή τη δήλωση μόνο εκείνα τα όντα που έχουν επίγνωση των καταστάσεων της ψυχής τους μπορούν να θεωρηθούν συνειδητά και να σκέφτονται. Με απλά λόγια, ένα άτομο που δεν μπορεί να αναλύσει την κατάσταση του νου του δεν μπορεί να ονομαστεί. Συναισθηματική, δημιουργική, αλλά δεν σκέφτεται.

Η αντανάκλαση του νεογέννητου είναι μηδέν - αυτόςαντιλαμβάνεται τον κόσμο γύρω του ως πραγματικότητα, τους γονείς - ως μια άνευ όρων συνιστώσα αυτού του κόσμου. Στη διαδικασία ανάπτυξης και αύξησης της αυτονομίας από τη φροντίδα των γονέων, το αναπτυσσόμενο άτομο αρχίζει να βλέπει και να αντιλαμβάνεται αντιφάσεις. Αυτό τον προκαλεί αποδοχή ή μη αποδοχή της γονικής εξουσίας, μια κριτική κατανόηση των ενεργειών των στενών ανθρώπων. Ο μηχανισμός του προβληματισμού ξεκινάει και από τώρα και στο εξής το άτομο μπορεί να βελτιωθεί και να αναπτυχθεί μόνο με πνευματικούς και ηθικούς όρους.

Ο προβληματισμός σε μεμονωμένους ανθρώπους δεν μπορεί να είναιτο ίδιο. Ποικίλλει επίπεδο και ανάλογα με την ηλικία του ατόμου του. Η μεγαλύτερη δραστηριότητα και το πλάτος του προβληματισμού είναι στην αρχή της ανάπτυξης της ανθρώπινης προσωπικότητας - κατά το στάδιο της παιδικής και εφηβικής ηλικίας, της νεολαίας. Έως τα μέσα του προβληματισμού ζωής μειώνει σημαντικά το ρυθμό, και στο τέλος της ζωής και σε όλες τις στάσεις.

Μπορώ να αναπτύξω τον προβληματισμό μου;

Όπως έγινε σαφές, η σκέψη για κάθε άνθρωπο σημαίνει να μεγαλώσει πάνω από τον εαυτό του στο πνευματικό σχέδιο. Μπορούμε να εργαστούμε σε αυτή τη διαδικασία, να τονώσουμε την πνευματική και ηθική μας ανάπτυξη;

Τι σημαίνει να προβληματιστούμε; Για να μιλήσουμε απλά, η σκέψη είναι να αντιδράσουμε σε εξωτερικά ερεθίσματα. Συγκρούσεις, προβλήματα, αντιπαραθέσεις, διάλογοι, επιλογές, αμφιβολίες - όλα συμβαίνουν σε ένα άτομο από μέρα σε μέρα. Όσο πιο πολύ ένα άτομο έχει τέτοιες εμπειρίες, τόσο πιο πλούσιο είναι το ανακλαστικό πλάτος του.

Ένα αντανακλαστικό άτομο είναι ένα είδος ψυχαναλυτή που ξέρει πώς να θέσει το πρόβλημα και να βρει μια λύση στη δική του εμπειρία, στις εμπειρίες του.

Ένα χαρακτηριστικό ενός ζωντανού μυαλού είναι ότι αυτόςείναι απαραίτητο να βλέπετε και να ακούτε λίγο, έτσι ώστε αργότερα να μπορεί να προβληματιστεί. Μπορείτε να δοκιμάσετε μια μέθοδο προσεκτικής επανεξέτασης ενός έργου τέχνης με αναφορά σε οποιοδήποτε πρόσωπο. Πόσες ώρες σκέφτεστε για το βιβλίο που μόλις διαβάσατε, την ταινία που παρακολουθήσατε, την εικόνα που είδατε; Ώρα, μέρα, εβδομάδα; Σχεδιάζετε εκδηλώσεις από το βιβλίο στον εαυτό σας, προσπαθείτε να αναλύσετε τις ενέργειές σας στο πλαίσιο μιας καλλιτεχνικής εκστρατείας;

Αυτή είναι η αντανακλαστική σας κατάρτιση. Μια πρωτοποριακή αντανακλαστική εκπαίδευση μπορεί να σας συστήσει να γράψετε στο φύλλο τα σημαντικότερα και σημαντικά θέματα που σας αφορούν σε όλη τη ζωή. Αφού τα συγκεντρώσατε σε ένα μέρος, προσπαθήστε να επισημάνετε ερωτήσεις με δείκτες διαφορετικών χρωμάτων και να μάθετε ποια είναι τα περισσότερα από τα ερωτήματά σας. Σχετικά με το νόημα της ζωής; Σχετικά με τις δραστηριότητές σας; Σχετικά με τη σχέση με τους άλλους; Σχετικά με το υλικό; Σχετικά με το μέλλον;

Αναλύοντας τις προσδοκίες σας με αυτό τον τρόπο, μπορείτε να συνεχίσετε να σκέφτεστε με την πιο προβληματική κατεύθυνση, να γίνετε πιο τέλειος και να συνεχίσετε τη δική σας πνευματική ανάπτυξη.

Η προσέγγιση του φύλου

Υπάρχει μια θεωρία της προσέγγισης του φύλου στη διαδικασίααντανάκλαση. Σύμφωνα με αυτό το στερεότυπο, είναι κατανοητό ότι οι γυναίκες τείνουν να αντανακλούν περισσότερο από τους άντρες, και αυτό οφείλεται, κατά τα φαινόμενα, σε μια λεπτότερη πνευματική ρύθμιση του ασθενέστερου φύλου. Αυτή η αμφιλεγόμενη δήλωση δεν έχει επιστημονική απόδειξη.

Υπάρχουν αρκετές παρατηρήσεις ψυχολόγων, στις οποίες υπάρχει διαφορετική εκδήλωση προβληματισμού στους αντιπροσώπους διαφορετικών φύλων.

Έτσι, διαπιστώνεται ότι οι γυναίκες με χαμηλό επίπεδοσκέψεις, τείνουν να υπερασπίζονται τα συμφέροντά τους σε βάρος των συμφερόντων ενός άλλου. Με απλά λόγια, οι χαμηλές πνευματικές, μη αντανακλαστικές γυναικείες μορφές είναι πιο σκανδαλώδεις και έχουν πιο διακριτικό χαρακτήρα. Ενώ οι εκφραστικοί θηλυκοί εκπρόσωποι προτιμούν να βρουν έναν συμβιβασμό και να ξεφύγουν από το σκάνδαλο παρά να αναμειχθούν στη σύγκρουση.

Αντανακλαστικός άνθρωπος, αντίθετα, στοκατάσταση σύγκρουσης εξυπηρετεί μαχητής για να υπερασπιστούν τα συμφέροντά τους. Οι άνδρες με ελάχιστο δείκτη αντανάκλασης θα επιδείξουν προσαρμοστική, προσαρμοστική συμπεριφορά σε μια κατάσταση σύγκρουσης.

Έτσι, συνοψίζοντας τα προαναφερθέντα, είναι δυνατόν μενα πούμε με σιγουριά ότι η σκέψη πρέπει να είναι η σκέψη, η αίσθηση, η ανάλυση. Αυτή η ιδιότητα της ανθρώπινης φύσης μας διακρίνει από άλλους εκπροσώπους του ζωντανού κόσμου και αυτή η ιδιότητα είναι ικανή να φέρει την ανθρώπινη προσωπικότητα σε ένα νέο, ποιοτικά διαφορετικό επίπεδο ανάπτυξης.