Η συναισθηματική νοημοσύνη ως ένα από τα συστατικά της κοινωνικής νοημοσύνης

Η συναισθηματική νοημοσύνη είναι ένα από τα συστατικάτην κοινωνική νοημοσύνη, η οποία περιλαμβάνει την ενσυναίσθηση, την κοινωνική εκφραστικότητα, την ικανότητα αυτορρύθμισης. Ο όρος εμφανίστηκε και χρησιμοποιείται για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά πρόσφατα έχει γίνει πιο διαδεδομένος. Διαφέρει κάπως από τη γνωστή έννοια του "νοήματος". Η ψυχολογία θεωρεί την κατηγορία της συναισθηματικής νοημοσύνης ως την ικανότητα να κατευθύνει σωστά την κατάσταση, να βλέπει και να αναγνωρίζει τις συναισθηματικές καταστάσεις των γύρω ανθρώπων.

Τα συναισθήματα στην ανθρώπινη ζωή ήταν πάντα παρόντα. Υπενθυμίζοντας, για παράδειγμα, τις συνομιλίες του με διάφορους συνομιλητές, πιάνουμε τον εαυτό μας να σκεφτόμαστε ότι κάποιος επικοινωνούν εύκολα και ευχάριστα, και με κάποιον είναι δύσκολο να βρεθεί μια κοινή γλώσσα. Όταν μιλάμε με μια βλοσυρή σύντροφο, χωρίς ίχνος οποιαδήποτε συγκίνηση στο πρόσωπό του, είναι δύσκολο να μαντέψει αν είναι η ιστορία σας ενδιαφέροντα. Από την άλλη πλευρά, εάν ένα άτομο χρησιμοποιεί ενεργά τις εκφράσεις του προσώπου και τις χειρονομίες στην αλληλεπίδραση, τότε είναι εύκολο να πάει σε επαφή.

Η αναπτυγμένη συναισθηματική νοημοσύνη βοηθά γρήγορανα δημιουργήσουν επαφές, να ελέγξουν τα συναισθήματα και τα συναισθήματά τους και να δείξουν ανοχή. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο κατά την προσχολική ηλικία δίδεται μεγάλη προσοχή στο σχηματισμό του.

Σύμφωνα με τη θεωρία της δραστηριότητας, συναισθηματικήη επικοινωνία με έναν ενήλικα είναι η κύρια δραστηριότητα ενός βρέφους, είναι αυτή η εποχή που είναι πιο λογική για την ανάπτυξη της συναισθηματικής νοημοσύνης. Συχνά, τα παιδιά που δεν έχουν λάβει επαρκή αισθητική επαφή με τους γονείς τους, αργότερα υπάρχουν παραβιάσεις της συναισθηματικής και νοητικής σφαίρας, η οποία μετά από λίγο μπορεί να οδηγήσει σε καθυστέρηση στην ανάπτυξη του ψυχολογικού λόγου.

Σε προσχολικά ιδρύματα, ψυχολόγους καιοι εκπαιδευτικοί αναπτύσσουν προγράμματα, διδακτικά παιχνίδια και εγχειρίδια που αναπτύσσουν ενσυναίσθηση, βοηθώντας τα παιδιά να διαφοροποιήσουν τις δικές τους και τις συναισθηματικές καταστάσεις των άλλων.

Συναισθηματική νοημοσύνη, που αναπτύχθηκε στο νηπιαγωγείοτην ηλικία, συμβάλλει σε μια πιο επιτυχημένη αλληλεπίδραση, ο σχηματισμός επαρκούς αυτοεκτίμησης, αυξάνει την προσαρμοστικότητα στις διάφορες νέες συνθήκες διαβίωσης ενός ενήλικα και ενός παιδιού. Ως εκ τούτου, στα νηπιαγωγεία, δίδεται μεγάλη προσοχή στα παιχνίδια για τη διαφορά των συναισθημάτων, τα διάφορα στάδια που παρουσιάζουν οποιαδήποτε συναισθηματική κατάσταση, απεικονίζοντας ένα ευρύ φάσμα ανθρώπινων συναισθημάτων.

Η συναισθηματική νοημοσύνη βοηθά στην ανάπτυξη καικαλές κινούμενες εικόνες. Υπάρχει πολλή διαμάχη για το σύγχρονο animation. Το γεγονός ότι τα πολλά παιδιά τους αγαπημένους χαρακτήρες παραμορφωμένη πρόσωπα (π.χ., μετασχηματιστές, Bakugan και άλλους χαρακτήρες), για την οποία είναι αδύνατο να παρακολουθείτε τη συναισθηματική τους κατάσταση. Παρά το γεγονός ότι η βάση αυτών ταινίες κινουμένων σχεδίων είναι το αιώνιο πρόβλημα του αγώνα ανάμεσα στο καλό και το κακό, στην οποία το ανώτερο goodie χέρι, το πρόσωπό του δεν εμφανίζει κανένα συναισθήματα - είναι αδύνατο να ξέρει πότε είναι χαρούμενος ή λυπημένος, θυμωμένος ή προσβεβλημένος. Τα παιδιά που περνούν πολύ χρόνο μπροστά δεδομένων κινούμενα σχέδια συχνά έχουν μειωμένη συναισθηματική και βουλητική: κατά κανόνα, αυξημένη επιθετικότητα χωρίς κίνητρα, ένα υψηλό επίπεδο άγχους, θυμού, έλλειψη συμπόνιας και συμπάθειας.

Η ανάπτυξη της συναισθηματικής νοημοσύνης σε ένα παιδί προσχολικής ηλικίας ευνοεί τη δημιουργία ενός κοινωνικά ενεργού ατόμου που έχει επαρκή αυτοεκτίμηση - αυτά είναι τα συστατικά της επιτυχίας στον σύγχρονο κόσμο.